Allah korkusu ibadete yaklaştırır uzaklaştırmaz.
Sizdeki korku psikolojik birşey olabilir ya da şeytanın bir çeşit vesvesesi.

Korku kavramı insanlarda farklı farklı tezahür ediyor. Allah'ı önce severiz sonra korkarız. Yani bence normali bu olmalıdır.
Mesela çocukların "Allah yakar, Allah taş yapar" diye korkutulmasına çok karşıyım.
Bu tür şeyler çocukların hayal dünyasında "Allah" kavramını haşa dehşet kabus korkunç bir varlıkmış gibi algılamasına neden oluyor.
Peygamber Efendimiz s.a.v. "Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz; Sevdiriniz, nefret ettirmeyiniz." buyuruyor.

Hani insanın çok sevdiği bir dostu ahbabı, bir büyüğü olur.
Onu o kadar çok sever ki, incitmekten üzmektem ölesiye korkar ve ona karşı çok hassas, çok ince davranır.
Tabi muhataptaki sevilen Yüce Yaratıcımız olunca, onun azametinden, gadabından ve adaletinden de fazlasıyla çekiniriz.
Bana göre Allah korkusu böyle olmalıdır. Eğer bir hatam varsa arkadaşlarım düzeltsinler :)

benim ki seytani bi vesvese olabilir ... cunku daha once farkli bi yasamim vardi degistirdim Allahin izniyle... gorunusum durusum muhabet seklim dahi degisti.... fakat bir korku geliyor yapma diyo ibadetleri tekrar acil sacil ... sen boyle rahatsin diyor.... ve bana bi rahatlama gelecegine dair dusunceler geliyo....ibadet yapinca ortume vs sadik kalinca korkular artiyor

Bu değişim takdir edilesi bir durum :) Allah bağlılığınızı arttırsın.
Şeytan vesvese veriyor tabi eski hayatınıza dönmeniz için.
bir de alışkanlıklar var yıllarca alışılmış. onlardan vazgeçmek, veya o mücadeleyi vermek kolay olmasa gerek.
Allah bağlılığınızı kolaylaştırsın ve daim etsin.
ibadet hususunda nefsinize çok ağır gelecek şeyler yapmayın.
tabi ki farz olanları kast etmiyorum. onlar boynumuzun borcu.
bol bol dua edin, bol bol istiğfar salavat kuran-ı kerim okuyun.
o hayattan tanıdığınız ve sizi yine o tarafa çekmeye çalışan kişiler varsa onlardan uzaklaşın.
Allah'ın rahmetinden asla ümidinizi kesmeyin :)

ben tasavvufada girdim ehamdulillah.... fakat bu korku beni deli ediyor....Alah af etmiyecek gibi dusuncelerde oluyo .... hergun Allahla konusuyorum kendimi savunmaya calisiyorum fakat bisey bulamiyorum umutsuzluga da dusuyorum... tasavvuuf kitaplari okuyorum orda yaziyorki cok gunahkar olan insanarda Allah korkusu cok olurmus...bunu asmaya calisiyorum asamiyorum oyuzzden burda paylasim dedim

ne güzel :) umutsuzluğa gerek yok.
Allaha sığının güvenin.
düşünceleriniz de zamanla yoluna girer.

tessekur ederim.... ama suan namaz kilmaya gidecem korku kapliyacak diye yuregimi bocaliyorum

Aynı sorun bendede var hemde cıldirtacak derecede.ya Allah ya sabr.ama gecmek uzere biliyorum.sadece su an ibadet edemiyom ve okumaktan simdilik uzak duruyorum

Aynı sorun bende de var.hemde cıldirtacak derecede.
Bunun ustune birde ölüm korkusu ekleniyor.
Namazda perisan oluyorum.
Ama geciyor gibi.
Siz atlatabildiniz mi

hem Allah korkusu olup hem de ibadet edememek ters birşey..

Eğer ibadet edemiyorsanız sizde olan şey Allah korkusu değildir.. Şeytanın bir tuzağıdır

Eğer Allah korkusu ise sizde daha çok ibadet etme aşkı oluşur

hem Allah korkusu olup hem de ibadet edememek ters birşey..

Eğer ibadet edemiyorsanız sizde olan şey Allah korkusu değildir.. Şeytanın bir tuzağıdır

Eğer Allah korkusu ise sizde daha çok ibadet etme aşkı oluşur

hem Allah korkusu olup hem de ibadet edememek ters birşey..

Eğer ibadet edemiyorsanız sizde olan şey Allah korkusu değildir.. Şeytanın bir tuzağıdır

Eğer Allah korkusu ise sizde daha çok ibadet etme aşkı oluşur

Bi konuya dikkatinizi cekmek istiyorum arkadaslar.

Allah'dan korkulmaz SEViLiR..
korkumuz Allah'in gazabindan olsun..
Allahin gazabindan da yine Allah'a siginmak gerek..
Rahmetine siginip merhametini dilemek gerek..
O Rahman ve Rahimdir