Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Bir Zamanlar POSTANE Vardi!
Bir zamanlar postane vardi!
Zamaninda kalabalik nedeniyle sira haline alan koridorlar yok artik.
Internet girdi gireli hayatimiza postane günümüzde gitgide ihtiyac duyulmamaya basladi desek yeridir sanirim.
Bizim postane kapandi ve gitti bir kirtesiyeci dükkaninda 1 metrekarelik yere sigdi.
Zamaninda is görenler, is aramaya basladi bile.
Bu devirde mektup yollayana gülecekler nerdeyse.
Kücükken büyüklerimizden dinledigimiz yada hikaye kitaplarinda da karsimiza cikan satirbaslari vardi ya, “Bir varmis bir yokmus evvel zaman icinde kalbur zaman icinde, “ diye devam eden.Bilmem hatirladiniz mi?
Bu gibi cümleleri bizlerde torunlarimiza siralayacagiz, hatta hikayeler ve anilarla dolu yasamlardan kesitler anlatacagiz belkide kimbilir.
Gelecekte anlatabilceginiz hikayeden kücük bir örneke ne dersiniz?
„Bir varmis bir yokmus, bir zamanlar sehirlerde, kasabalarda postaneler varmis.
Insanlar islerini, ordan görür, mektuplar yollarlarmis sevdiklerine.
Bayramlarda kartpostallar yollanirmis.
Hatta telefon kulübeleri varmis, hem caddelerde hemde postaneler de.telefon acmak icin ya jeton yada kart kullanilirmis.
Arada bir uzaktaki yakinlara paket icinde hediyeler bile gönderilirmis.
Ha telgrafi unutmadan söyliyeyim, telgraf cekilirmis ki, acil isleri olanlara ve haber yollayanlara cabuk ulassinda isleri görülsün diye.
Kisacasi bu postaneler, bir yandan aci haberin habercisi olurken bir yandan mutlulugun belgesi olmus.Bayramlarin, uzaktan gelen bir satirla nesesi olmus.
Insanlar arasindaki bag gibi olmus postaneler.Kimi zaman safak saymis, kimi zaman güne günü eklemis bir resimle gurbeti anlatmis.
„Sirkeciden kalkmis ilk tren, yolumuz belli belirsiz, derdimiz ekmek parasi, alacagim bir trakör dönecegim hemen „ diye satirlar cok yazilmis zamaninda.Kimi dönmüs kimi kalmis dediler, postaci haber getirdikce anllattilanlardan öyle duymustuk ta biz cocukken.
Gerci artik postaneye ne ihtiyac var dediler.Bilgisayar varya iste onunla internete giriliyor dediler.Nasil birseymis o demeye kalmadan.
Mail yollamayi, e-kart atmayi,yok msn de konusmaya baslayiverdiler.
Telefonlarinda görüntülüsü cikti, yok internete gir yok facebooka gir diye bas bas bagiriyorlar reklamlarda.
Anliyacagin teknolijiye hosgeldin, postaneye güle güle dediler. Gerci yeni nesilde hosgeldin yok bilgisayar deyimiyle” selam, by,”diyorlar benim bildigim bu kadar bilmedigim ne kadar bilmiyom.
Derken bu hikayemizde burda bitti.”
Hadi be sende demeyin!.
Zamaninda kagnilar vardi, simdi nerde?
Zamaninda ciftcilik öküzlerle yapilirdi, ya simdi traktörler is basinda.
Zamaninda köyler vardi; simdi nüfüslarin hizla düsüse ugradigi köycükler var!
Bunlar saydiklarimin sadece bir kaci, olmaz demeyin, gün gelecek” Zamaninda postaneler vardi!”diyecegiz.