Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
YÂR VAR...!
Bir yâr var gönlümde.
Bulut gibi yükseklerde, kadife gibi saran, şevkati ana kucağı gibi olan.
Niceler gördümde yâr gibi saranı görmedim ömrümde.
Onun için derim yâr var, gerisi hayal.
Kimi gün naz makamı, kimi gün niyaz makamı geçer gönlümden.
(hani derim yâr ver herkese istediginden)
Derim ki bazen, niye aşk var karşılıgı bazen olmayan..????
Anladım ki tuzlu tatlı, bir arada olmaz!
Hani yâr bir ise, ara yâri birlikte, bir olmanın seyrine doyum olmaz.
Neyi sever yâr?
Sevdiklerini sevince, hazine açıldı, bitmek ne kelime verdikçe artan sevgi yer etti gönlüme.
Hani verince biter sandım, delice sevince azalır sandım.
Oysa içime sığmayan sevgi ile yandım.
Tüm evreni sevsem, azalmaz bu yangın.
Tek yâr yüreğime dokununca ferahlardım.
Tüm evren ben-i sevse yârin yanında nokta kalır, e akıl bu yerde yaya kalır.
Ondan gayrısı noktada hayal, hani aynalar var?
Seyretsemde tüm hayalini, yetmez ki yâr, sen-i seyre daldım.
Ne güzelsin yâr...
Damlalar okyanusa nasıl sığar?