Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Acilan pencereler

Açılan pencereler

Gecenin gürültüsü arasında uyumuş kalmışım. Gecenin sessizliği diyemiyorum çünkü kafamdaki düşüncelerin çıkarttığı seslerin gürültüsüydü bu. O zorlu uykuya dalmadan önce, düşüncelere daldım.

Düşündüm…
Okulumu, geleceğimi, hayatımı ve sonumu düşündüm.
Bu düşüncelerimin ne kadar önemli olduğunu düşündüm bu kez.
Ne düşünmem gerekiyordu? Düşünülmesi gereken şeyler nelerdi…
Düşünce pencerelerini açtım. Bir oradan bakıyor, bir buradan bakıyorum. Düşüncelerimi seyrediyorum.

Düşündüm…
Hayatı düşündüm.
Hayat neydi? Hayat, uyku ve uyanıklık arasında gidip gelmenin adıydı. Yoksa sadece görülen bir rüyamıydı? şimdi uyanır, ve hayatıma son noktayı bu gece koyarsam, nasıl olurdu acaba? Bunu düşündüm.

Diğer pencereye geçtim..
Bu sefer Ölüm geldi aklıma. Kabristanlar gördüm. Bir yer vardı ki orayı kimsecikler doldurmamışdı daha, boş bir mezar. “Bu bana mı ayrılmış?”, diye düşündüm. Sırası gelen gitmiyor mu, ölümü tatmıyor muydu? şimdi sıra kimdeydi? Ali, Mehmet, Fatma, yada BEN, kim bilir. Bunu bilenin Allah ve Azrail (as) olduğunu biliyordum, bildiğim tek şey buydu.

Ve diğer pencereyi açtım..
Hayatımı seyre daldım, baktımda bomboş geçen aylar, günler, hatta boş geçen saatler ve dakikalar. Vahlandım, uzunca bir “vahhh” geçtim. Ben bumuydum? Neyle uğraşmış, neyle vakit geçirmişim; ve yine ahlar- vahlar çektim.
Pencere değiştirdim..

Bu pencere farklıydı, olağanüstü bir yerdi burası, “Cennet”. Evet, ben bu sefer cenneti seyrettim bu pencereden. Aman Allah´ım, burası ne güzel biryer. İsteyene istediği verilen, envai çeşit nimetler ile donatılmış biryer. Baktımda köşkler, saraylar kök salmış burada. Bana ait bir köşk varmı?
Köşk aradım..aradım..aradım..

Ve Pencere değiştirdim..
Az önce seyrettiğim o güzel mekandaki köşklere sahip olabilmek için, ilk pencereden seyrettiğim hayatımı, cennetlik işler ile geçirmeliydim, bu sefer bunu düşündüm.
Düşündüm, düşündüm.. Düşünceler bitmiyordu. Düşünmekte insanı yoruyordu, ama yinede düsünülmesi gerekiyordu.

Ben Düşündüm.
Gözlerim daha fazla dayanamadı. Gözlerimi ve pencereleri bugünlük uykuya kapadım.




Pınar

Deneme Yazılarınız