Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

üç yerde kimse kimseyi hatırlamaz

ÜÇ YERDE KİMSE KİMSEYİ HATIRLAMAZ


Hz. Âişe r.a. vâlidemiz anlatıyor:

(Bir gün) cehennemi hatırlayıp ağladım. Resûlüllah s.a.v.:

“Niye ağlıyorsun?” diye sordu.

“Cehennemi hatırladım da onun için ağladım! Siz kıyâmet günü, âilenizi hatırlayacak mısınız?” dedim. Buyurdu ki:

“Üç yerde kimse kimseyi hatırlamaz:

1. Mîzan yanında; tartısı ağır mı geldi, hafif mi öğreninceye kadar.

2. Sahifelerin uçuştuğu zaman; kendi defteri nereye düşecek, öğreninceye kadar… Sağına mı, soluna mı; yoksa arkasına mı?

3. Sıratın yanında; cehennemin iki yakası ortasına kurulunca, bunu geçinceye kadar.”
(Ebû Dâvud, Kitâbü’s-Sünne, 4755)


Mîzan, âhirete imanın bir cüzüdür. Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat âlimleri icma ile “Mîzan haktır” demişlerdir. Hadis-i şeriflerle olduğu gibi Kuran’la da sabittir.

Mealen:
“Biz kıyâmet gününe mahsus adalet terazileri koyacağız. Artık hiçbir kimse hiçbir şeyle haksızlığa uğratılmayacaktır.
(O şey) bir hardal tanesi kadar bile olsa, onu getiririz (mizâna koyarız). Hesapçılar olarak da biz yeteriz.”
(Enbiyâ, 47)

Mîzan, kıyamet günü kurulur. Kulların amellerinin yazılmış olduğu defterler Mîzan’da tartılır.
Mîzan’ın iki kefesi vardır; biri hasenâtın (iyiliklerin) tartılması için, diğeri de seyyiâtın (kötülüklerin).
Hasan-ı Basrî k.s. hazretlerinden gelen bir rivâyete göre, Mîzan’ın bir de dili vardır.

Hadis ve Sünnet