Ahmet kalkmaya çalıştı ama tekrar yere düştü ve marketten aldığı yiyecekler yere saçıldı çocuklar bunun için daha çok alay etmeye başladı.

Tam o sırada kardesını gordu..hızır gıbı yetişmişti..abisine yardım ettii ve dokulen malzemeleri toplayarak evin yolunu tuttular

Eve geldiklerinde Ahmet giysilerini değiştirdi.O sırada annesi yemeği hazırlamaya başladı

VE SAAT 8 OLMUŞTU OSMAN USTA NERDEYSE GELİRDİ..

Annesi çok sinirliydi,bir yandan yemekleri yetiştirmeye çalışırken bir yandan ahmete çekişiyordu..ahmet babası öldüğünden beri ilk kez annesinden azar işitmişti..bunun üzgünlüğü ile kapıya yöneldi...

OSMAN USTA Bİ ELİNDE MEYVE POŞETİ DİĞER ELİNDE YARIM KİLO BAKLAVAYLA GELMİŞTİ. YÜZÜNDE HER ZAMANKİ GİBİ BİR TEBESSÜM VARDI AMA NEDENSE O TEBESSÜM O AKŞAM YÜZÜNDEN HİÇ EKSİK OLMADI....

Ahmet o gün yaşadıklarını Osman ustaya anlattı ve ardından yemek geldi.yemek bittikten sonra Osman ustanın aldığı baklavayı yediler.
ertesi gün

artık ahmet iş başı yapmıştı artık çırak deği ustaydı ve bnun gururunu yaşıyordu bismillah dedi ve atölyeyi açtı.

ahmeti bu başarısından dolayı annesi de kutluyor ve oğlu ile gurur duyuyordu.

o gün yusufda geldi atölyeye, abisinin usta olduğunu görmek onuda memnun et mişti ama içine sinmeyen bi şey vardı, o abisini ünüversteli olarak görmek istiyordu.

yusuf abisine ;abi seni böyle görmek güzel ama üniversiteli bir öğrenci olsaydın daha güzel olurdu dedi.ahmet kardeşine,biraz daha büyüyünce benim neden üniversiteyi değil de bu işi seçtiğimi daha iyi anlarsın dedi ve kardeşine sarıldı.

ve ahmet büyük bir iştiyakla işe koyuldu, camlar onun maharetli ellerinde şekilleniyordu. camlara desen çizmekte bu işin en zevkli yanı olsa gerekti.

bütün gün çalıştıktan sonra yorgun argın evine dönerken karşısına 3 tinerci delikanlı çıkıverdi.

ahmet önce biraz korktu ama bunu brlli etmek istemiyordu

Ahmete -sökül üstündeki paraları-diyerek ceplerindeki bıçakları gösterdiler.