Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

HEY GİDİ GÜNLER HEY

HİÇ ÖZLENMEZ Mİ ECDADIMIZIN O GÜNLERİ?
Faziletliydik…
Kimsenin malına mülküne göz dikmezdik. Kimsenin namusuna yan bakmazdık. Hırsızlık nedir bilmezdik, dilenciliği meslek edinmez, kimseyi küçümsemezdik.
Dürüsttük…
Bir zamanlar Londra Ticaret Odası’nın en görünür yerinde şu mealde bir tavsiye levhası asılıydı: “Türklerle alışveriş et, yanılmazsın!”
İtibarlıydık…
Bir zamanlar Hollanda Ticaret Odası’nın toplantılarında oylar eşit çıkınca Osmanlılarla alışverişi olan tüccarın oyu iki sayılır, onun dediği olurdu.
Temizdik…
Yere bile tükürmezdik. Hatta Osmanlı askeri teşkilatının Avrupa’ya tanıtmasıyla meşhur Comte de Marsigli, yere tükürmedikleri için atalarımızı şöyle eleştiriyor: “Türkler hiçbir zaman yere tükürmezler daima yutkunurlar. Bunun için saçlarında sakallarında bir hararet olur ve zamanla saçları, kaşları, sakalları dökülür.”
Çevreciydik…
Kurak günlerde ücretle adamlar tutup sokaktaki ulu ağaçları sulatır, göçmen kuşların yorgunluk atması için saçak altlarına kuş sarayları yapardık. Bunlara öyle çok örnek var ki saymakla bitmez.
Harama el sürmezdik…
Fransız müellif Motray 1700’lerdeki halimizi şöyle anlatıyor: “Türk dükkânlarında hiçbir zaman tek meteliğim kaybolmamıştır. Ne zaman bir şey unutsam, hiç tanımadığım dükkâncılar arkamdan adam koşturmuşlar, hatta birkaç kere Beyoğlu’ndaki ikametgâhıma kadar gelmişlerdir.”
Medeni idik…
İngiliz sefiri Sör James Porter ise 1740’ların Türkiye’si için şunları söylüyor: “Gerek İstanbul’da, gerekse imparatorluğun diğer şehirlerinde hüküm süren emniyet ve asayiş, hiçbir tereddüde imkân bırakmayacak şekilde ispat etmektedir ki, Türkler çok medeni insanlardır.”
Dosdoğruyduk…
Fransız generallerden Comte de Bonneval ise şu hükmü veriyor:” Haksızlık, murabahacılık, inhisarcılık ve hırsızlık ve hırsızlık gibi suçlar, Türkler arasında meçhuldür. Öyle bir dürüstlük gösterirler ki, insan çok defa Türklerin doğruluklarına hayran kalır.”
Cihana örnektik…
Türkiye Seyahatnamesiyle meşhur Du Loir’ in 1650’lerdeki hükmü şöyle:”Hiç şüphesiz ki, ahlak bakımından Türk siyasetiyle medeni hayatı bütün cihana örnek olabilecek vaziyettedir”. Şefkatimiz yalnızca insana yönelik değildi; hayvanları, hatta bitkileri bile kapsıyordu.
Hırsızlık nedir bilmezdik…
Fransız müellif Dr. Brayer 1830’ların İstanbul’unu getiriyor önümüze:”Evlerin kapısının şöyle böyle kapatıldığı ve dükkânların çoğunlukla umumi ahlaka itimaden açık bırakıldığı İstanbul’da her sene azami beş-altı hırsızlık vakası ancak görülür.”
Ubicini Dr. Breayer’i şöyle doğruluyor:”Bu muazzam payitahtta dükkâncılar, namaz saatlerinde dükkânlarını açık camiye gittikleri ve geceleri evlerin kapısı basit bir mandalla kapatıldığı halde senede dört hırsızlık vakası bile olmaz. Ahalisi sırf Hıristiyan olan Galata ve Beyoğlu’nda ise hırsızlık ve cinayet vakaları olmadan gün geçmez

ESKİ TÜRKLERİN BİR DİNİ HAYATLARI VARDI; DİNİ HAYATLARI OLDUĞU İÇİN DE ÇOK ŞEYLERİ VARDI; YENİ TÜRKLERİN DE DİNİ HAYATLARI OLDUĞUNDA ÇOK ŞEYLERİ OLACAK.

Osmanlı Tarihi