Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Hey gidi terslikler...

Hey gidi terslikler...
Eskiden evler bahce icindeydi. Degil icini gormek, penceresi dahi gorulmezdi. Kadinlar iyice ortunmustu.
Pek lokanta bulunmazdi. Olanlarin da vitrini yoktu. Ev bark sahipleri, evlerinde yemek yerlerdi, fakirler de ashanelerde...
Merhamet ve sefkat, cemiyetin iki buyuk kan damariydi. Zengin fakiri gozetirdi. Fakir umitsiz ve bedbin degildi.
Yolcuya ikram edilir, yolda kalmisin elinden tutulurdu. "Misafiri sevende hayir vardir" cumlesi, sanki her evin kapisinda yaziliydi. Yetim hakki ocaklar sondurur diye yetimin bacasi daima tuterdi. Eskiden kastimiz ne dun, ne de evvelki gundur. Beseriyet boyle gunler gordu demek istiyoruz.
Şimdiyse,
Evler yollarin ustune yapiliyor.
Fakirin ayligi pencereye "perde" diye cekiliyor. Bir de perdesiz pencereler var ki, sokaktan gecenlere, "patlayin!" der gibi bir hal icindeler...
Artik lokanta vitrinleriyle kadin arasinda bir fark kalmadi. Ikisi de reklam ediliyor.
At, merkep, deve gibi bineklerin yerini demir otomobiller aldi. Unsiyet etsin diye mi nedir, simdi de kalpler demirlesti.
Merhametin yerine menfaat gecti.
Sefkat kelimesi dort mevsimin de "turfanda"si oldu.
Fakir misafirlere okul kitaplarinda rastlanirken, zengin misafirler evleri doldurmaya basladi. Bir gosteris yarisina girisildi. O ne ikram ettiyse, beriki bir fazlasini ortaya getirme gayretinde...
Hak, kuvvetlinin eline gectiginden, yetimin, kimsesizin hakki yok kabul edildi. Yevmiyeli sahitler cikti. Elli lira verdigin, elli yalan soyluyor.
Bir yanda dunyayi yiyenler, bir yanda dunyayi yiyenleri yemeye hazirlananlar...
Bu dunya sahipsiz olmadigi gibi, bu memleket de sahipsiz degildir. Neden umitsiz olalim? Bugun hem gelecegimden umitliyim hem de cennetten umitliyim. "Allah'tan umidini kesenler, kafirlerin ta kendileridir" buyurmus Rabbimiz (celle celaluhu).

Makale Köşemiz