Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Avuçlarımı Kanatan O Güle...

Avuçlarımı Kanatan O Güle...

“Ey iman edenler; Allah'tan korkun ve sâdıklarla beraber olun.”
(Tevbe Suresi 119)


-Avuçlarımı kanatan o ‘gül’e-

Bak herkes gitti hayatından gülüm…
İnsanlar misafir olarak gelir senin hayatına, üstü başı temizdir. Sen bilemezsin içi nasıldır insanların, ruhları paslı mıdır? Her gelen senden bir şeyler alır… Her gelen bilmez ki senin yüreğinde ne vardır… Sen gittiğinde ya da senden gittiklerinde ellerinde sadece senden kalan diken acıları vardır… Hepsinin gönül neşriyatından sana ulu metinler yollanır… Sen kötüsün bu kesin… Ancak karar verilemez gülüm;
“İyi olmak mı, kötü olmak mı kolaydır?”
Oysa…
Allah(c.c) Kur’an da insanlara direk “ iyi olun!” diye emir buyurmamıştır…
Yani…
İyi olmak diye bir şey yoktur gülüm;
Hüner; iyilerle beraber olmaktır…
Salihlerle oturup kalkmaktır…


Herkes gitti hayatından gülüm,
Gelenler ya da yeni davet ettiklerin de kalıcı değil bunu bil…
Çünkü ‘gül’sün sen ve dikenin var, avuçlarında tutamaz herkes dikeni… Herkes gider aslında sen yalnızsın eskiden ve her zamanki gibi… Aslında sen de gördüğümüz bizim kendi acıtan yanlarımızdır. Dikkat ettin mi, sana iyi ve ya kötü diyenler esasında seninle ne iyi ne de kötü olanlardır… Herkes senin içindeki korumaya çalıştığın, hırs zannedilen o sevgisiz ve annesiz kalmış yarım yüreğine saldırır. Bu durumda sen daha çok hırslanır, içine doğru daha fazla yaralanır ve savunmaya geçersin yeniden… Her hamlen cemiyetin bakış açısına göre değerlendirilip şahsiyetin ‘iyi” ya da ‘kötü ’olarak vasıflanır… Buna rağmen hepsinin naçizane zihni bir zaman kurcalanır;
“İyi olmak mı, kötü olmak mı kolaydır?”
Oysa…
Allah(c.c) Kur’an da insanlara direk “ iyi olun!” diye emir buyurmamıştır…
Yani…
İyi olmak diye bir şey yoktur gülüm;
Hüner; iyilerle beraber olmaktır…
Salihlerle oturup kalkmaktır…





Herkes gitti hayatından…
Gönül hanende yapayalnızsın şimdi…
Artık iyi anlıyorsun değil mi, aslında içindeki sen kimselere benzemiyorsun. Bütün çabanla çağırsan da insanları yanına, ya da sen koşsan da onların yanına şen-şakrak nidalarla bir zaman sonra anlıyorsun ki, esasında sen içindeki o kimsesiz, o yalnız ve annesiz kalmış tarafınla iyisin… Bu seni ürpertse de aslında artık fark ettin, sen içindeki kendinle konuşmayı ihmal etmişsin. İhmal de değil bu, bir tür yorgunluk ve mücadele içinde geçen bir hayatın sonunda bitkin düşme. İçinde yarım kalan her şeyi tammış gibi göstermekten, mutluymuş gibi rol yapmaktan bitkin düşme… Sabah akşam oynadığın sahnelerin ardından herkes gitti. Gidenler, hayatından kovdukların veya seni hayatından kovanların birçoğu seni gördükleri gibi zannettiler. Çünkü esasında onlar da aynada yalnızca kendilerini görürler. Lütfen arık anla gülüm, insanların çoğu tevazuu etrafa birer sadaka gibi dağıtır. Senin payına da yalnızca 'iyi' ya da 'kötü' olmak kalır… Lütfen artık anla ki; insanlar bu meseleye kendi çapında ‘arifane’ takılır;
“Acaba iyi olmak mı, kötü olmak mı kolaydır?”
Oysa;
Allah(c.c) Kur’an da insanlara direk “ iyi olun!” diye emir buyurmamıştır…
Yani;
İyi olmak diye bir şey yoktur gülüm;
Hüner; iyilerle beraber olmaktır…
Salihlerle oturup kalkmaktır…



Herkes gitti hayatından gülüm…
Zaten çoğu senin hayatında pek de önemi olmayan birer molaydı… Sen çok eskide kalmıştın, seni bırakan, yüzüstü terk eden sevgilide… Ama şimdi aşk ne, para ne? Karanlıkta söylenenlerin, aydınlıkta hükmü var mı? Kapitalizmin dişlileri her gün bu cemiyeti ağzında bir canavar gibi dişliyordu. Dün tanıdığın mazbut bir insan ertesi gün karşına bir canavar gibi çıkıyordu. Şu cemiyete bir bak ki; herkes iç içe karışmış, sokaklar ne kadar kalabalık. Dolmuşta, tramvayda, vapurda hepsi de dipdibeler. Şu cemiyetteki insanlara bak ki; yan yana, dipdibe birikmiş kimsesizler… Hepsinin yüzüne acı bir ‘yalnızlık’ oturmuş. Şu cemiyetteki insanlara bak ki; hiç biri tek kalacak kadar bile özgür değiller! Hiçbiri kendilerini bulacak kadar da yalnız değiller! Onlar bir ‘hiç’ bile değiller! Cemiyet; hesapçı, korkak, zalim, her an pusuda! Ve yutmak için bekliyorlar, hepsinin gözü senin benim gibi bir kuzu da! Kuzuyu midesine indiren her ‘kurt’, vadisinde kürdanıyla dişlerini karıştırırken, cemiyetin çengeline bilgece bir sual takılır;
“Acaba iyi olmak mı, kötü olmak mı kolaydır?”
Oysa…
Allah(c.c) Kur’an da insanlara direk “ iyi olun!” diye emir buyurmamıştır…
Yani…
İyi olmak diye bir şey yoktur gülüm;
Hüner; iyilerle beraber olmaktır…
Salihlerle oturup kalkmaktır…

Makale Köşemiz