Belki herkes ifade etmek istemeyebilir ama konuyu açan kişi olarak ilk adımı da ben atmalıyım diye düşündüm.
Çok küçük yaştan itibaren ailede malesef dini ebir eğitim almadığım için namaza 17 yaşında başladım.Kalan zamandaki borçlarımı ödemeye azmettiğim çok oldu.Her gün her vaktin arkasından bir vakit namaz kazası diye başladım.Her defasında bitene kadar hiç bırakmayacağım diyorum ama sanırım hala tamamlayamadım.beni en çok üzen şey bu.
Bir de gıybet edilen ortamlarda konuşan kişileri men etmek istiyorum bu huyu kendine adet edinmiş kişilerle biraraya gelmiyim diyorum gelirsem de uygun dille uyarayım ama bir türlü yapamıyorum.Aslında çirkin olduğunu o an farkediyorum ama ses çıkaramıyorum.Bu da hep içime dert oluyor.Daha var tabi istikrarlı olamadığım mevzular. gece ibadetlerine ağırlık vermeyi çok istiyorum.."Sen önce bi gündüzleri hallet" mi diyosunuz yoksa hıı ;D

bende cogu kez kötü bi huyumu birakayim birakayim dedim birakamamistim ve biraktim allahima bin sükür cok isteyince oluyomus :)