Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Ne Buyuk Unutkanlik!!!!
S.a Selamla başlanır her söze fakat selamı bile unutmuşuz günler geçtikçe. Hemde hiç vicdan azabı duymadan. Hiç bitmeyeceğini sanarak atıyormuşuz adımlarımızı meğer.Biteceğini bile bile umursamadan yaşıyormuşuz. Veya da bazı şeyleri umursamak istemiyormuşuz. Aslında unuttuğumuz şeyler hep bizi hayata bağlayan şeylerdi: Sevmek;Ama Allah adıyla sevmek, Hürmet; ama Allah için hürmet, ağlamak belki ama Allah adına ağlamak... Aslında hayatın Allah için yaşanması gerektiğini unutmuşuz biz. Biz şeytanin vesveselerine kapılmışız bilmeden ve istemiyerek belki veya da isteyerek. Ama önemli olan kapılmamızdı tabi.
İnsan topraktan yaratılmıştı ama toprağa döneceğini bile unutmaktaydı. Dünyaya öyle bir kök atmıştı ki sanki o kök hep yerinde duracakmış gibi. Sadece bir akrabasını, bir yakınını kaybettiğinde hatırlardı o köklerin pek de sağlam olmadığını. Ama nasıl olsa iki üç gün sonra unuturdu.
Bence insan hayatı ölüm unutulmayınca kıymetli değerli. Bir insan zaten ölümü hatırladığı zaman çoğu yapmadığı şeyleri yapmaya başlar. En azından artık ertelemeye bir son verir. Ahirete de azık biriktirmeye başlar. Zaten bunu yapan bir insan her yönden sevilen önemsenen mutlu ve huzurlu olacaktır. Ahireti unutmayıp güzel azık biriktirmek dilekleriyle...Amin