Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Kıyamın sırrı

KIYAMIN SIRRI

Kıyamın açık manası, bir şahsın, Allah Teâlâ'nın huzurunda ayak üzere durup köle gibi başını önüne eğmektir. Onun sun ve gerçeği ise, kalbin bütün hareketlerden kesilip tazim ve inkisar [kırıklık] yoluyla hizmete bağlı kalmasıdır. O halde, bu durumda şöyle olması gerekir: Mahşer günü Allah Teâlâ'nın huzurunda durmasını hatırlamalıdır. O gün bütün sırrı açığa vurulacak ve kendisine arz edilecektir. Açık olduğu malûmdur. Kalbinde olan ve olacak bütün işleri Allah Teâlâ görür ve bilir, ve onun zahirini de, batını da bilmektedir.

Fakat ne acayiptir ki, bir kimse namaz kılarken ona bir salih baksa, onun bütün azalan edep üzere olup hiçbir tarafa bakmaz. Namazda acele ediyor veya sağa sola bakıyor derler, diye. Halbuki Allah Teâlâ'nın gizlileri bildiğini ve o anda ona baktığını da büdiği halde, ondan utanmaz, haya etmez.

Elinden asla hiçbir şey gelmeyen zavallı bir kuldan utanır, ve haya eder ve ona baktığı için güzel edep üzere olur da padişahların padişahı olan Allah Teâlâ'nın bakmasına aldırmıyor ve daha aşağı görüyor. Bundan daha büyük cahillik olur mu?

Bunun için Ebû Hüreyre (r.a.) peygamber efendimize: Ya Resûlullah, Allah'tan nasıl utanmak gerekir diye sorunca, Peygamber Efendimiz Kendi aile efradının işinden utandığın gibi Allah'tan da öylece utan diye cevab verdi. Bu tazim ve haya sebebiyle sahabelerden bazıları, namazda o kadar sakin olurdu ki, kuşlar bile onları cansız zannedip onlardan kaçmazlardı. Allah Teâlâ'nın azameti kimin kalbine yerleşirse ve onu hazır ve nazır bilirse, her tarafı bütün azaları namaz içinde ona huşu ve hudû duyar.

Resûlüllah, (s.a.v.) namazın içinde elini sakalına götüren bir kimseyi görünce: Kalbinde hudû ve huşu olsaydı, eli edep üzere olur, âzası da kalbi gibi olurdu buyurdu.

RÜKÛ VE SECDENİN SIRRI:

Rükû ve secdenin zahirinden maksad, beden ile tevazûdur. Bâtınından maksad ise Kalb ile tevazûdur, Zira azaların en şereflisi olan yüzü eşyanın en aşağısı olan toprağa koymakla aslının toprak olduğunu ve yine ona döneceğini hatırlar; gururu kırılır; acizliğini ve zavallılığını anlar.

Böylece her işte bir sırr-ı hakikat vardır ki, ondan gafil olan kimsenin yaptığı ibadetten nasibi, suret ve şeklin kendisi olur, başka bir şey olamaz.


KİMYA-YI SAADET
İMAM-I GAZALİ

Tasavvûf