Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


>çok üzgünüm,çocuğumu dövdüm>

ne zamandır bir inat gidiyor bizim evde,

onu yapmam ,bunu demem,ondan yemem,v.s...

Efendimizin sözü geliyor aklıma, 'evlatlarınıza büyük insan muamelesi yapınız',

çocuğun gelişim evrelerini de düşünüp sakin halletmeye çalışıyoruz her olayı,

evet ama kaç kere uyarmamıza rağmen,anlatmamıza rağmen ekmeği beğenmeyince fırlatıp atıyor,

bugünde ekmeğin ucunu vermişiz ,efendim niye onu vermişiz,yumuşak yerini niye vermemişiz,

fırlatınca yine, bastım sopayı,ekmek bu ama

bi de kötü bi laf etti ağzına da vurdum,

şimdi de küstük konuşmuyoruz ama çok üzüldüm,epey bi yedi kaba etlerine,

şimdi biz ne yapıcaz,

özellikle çocuklu kardeşlerimiz ve çocuk gelişimi konusunda eğitimli arkadaşlarımıza soruyoruz,

cümlelerime çocuk eğitiminin kadar zor bir meslek olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum...
bu konuda Hz. Allah tüm anne-babaların yardımcısı olsun...

şimdi gelelim tatlı belanın sorununa :)

gözlemlediklerime dayanarak şunu söyleyebilirim ki; çocukların yapmak istediklerine karşılık olarak sürekli bir engelleme oluyorsa durum; inatlaşma yoluna gidebilir...

ekmek örneğinde olduğu gibi;
son zamanlarda istemediği yemeklere zorladınız mı?
eğer zorlandıysa ufak şeylerde (ekmek ucunu istememe, yumuşak kısmını isteme) titizlik gösterecektir...
bu gibi durumlarda karşılıklı konuşmay deneyin. herne kadar küçük olsalar bile karşılıklı konuşma her yaş grubunda en etkili yöntemdir...

mesela yarın, karşınıza alın, konuşun.
dün yemekte ekmeği fırlatman hoş bir davranış değildi. çünkü ekmek Hz. Allah'ın bize verdiği en güzel nimetlerden biri. o olmasa çorbamızı ne ile yiyebilirdik?
ben farkında olmadan ucunu vermişim sana. birdaha ucunu ben yerim yumuşak yerler sana kalır.
ama sakın ekmeği bir daha atma olur mu? Hz. Alah'ı kızdırırsak, onu üzersek bize bir daha böyle güzel yiyecekler vermeyebilir. o zaman daha çok üzülmez miyiz?
vs. vs.
baktınız etkilendi azıcık acitasyon yapabilirsiniz :D
siz çocuğunuzun durumuna göre daha etkili cümleler kullanırsınız zaten :)

kardelen kardeşim bu safhaları geçmiş durumdayız!

aynen dediğiniz gibi bir yol izleyip anlattık herşeyi,

bize 'siz bana demediniz mi Peygamberimde ,Allah 'da en çok çocukları sever,Onlar kızmaz bana 'diyor!

bu yaptığın doğru değil ama ,Peygamberimizde,Rabbimizde bu tür şeylere kızarlar ve Rabbimiz bu hareketinden dolayı bi daha ekmek vermeyebilir bize dedik,

ben çocuğum daha bunaltmayın beni dedi!

yemekle bir sorunumuz yok,çok bunaltmıyoruz,

düzenli yemek yemeyi seviyor zaten,

daha bunaltmayın beni

çocuklar böyle cevaplar veriyorlar :)

maşaAllah pekte zeki, çocuklara kızılmayacağı nasılda aklında kalmış :)

şöyle bir öneri vereyim;
konu ile alakalı konuşmayı yaptıktan sonra bu konuyu ve yaptığı hatayı düşünmesi gerektiğini söyleyip odasına gitmesini söyleyin...
hatta "sen düşünürken biz yemeğe devam etmeyecez, 5 dakika sonra gel yemeğe devam edelim" de diyebilirsiniz...

anaokullarında da aynı yöntem kullanılıyor...
mola köşeleri olur; yaptıkları hatalar kısaca anlatılır, bu hata sayesinde arkadaşlarını, öğretmenlerini üzdükleri söylenir, bir daha yapmaması gerektiği anlatılır, düşünmeleri için o köşeye gitmeleri istenir. 3-5 dakika sonrasında yeniden derse-oyuna-yemeğe devam ettirilir...
bu durumda etkili bir yöntem ::)

yoksa bu safhayıda mı geçtiniz ::)

aynen!

odasının kapısından çıkmadan yaptığı şeyi düşünmesini istedik,çünkü yerinde duramayan bir çocuk,yani öyle köşe,sandalye olmuyor,odasına gönderip çıkmayacaksın diyoruz,

hatta kapı ile koridoru birleştiren yere oturuyor ve 1 saat ağlıyor,sonrada kapının eşiğinde uyuyor!

hatta bu konu defalarca olduğu için cezada verdik,

sevdiği bir oyuncağını bir daha yapmayıncaya kadar kaldırdık,ve her yaptığında dışarı çıkmama veya o gün çizgi film seyretmeme cezası alıyor,ama nafile!

şimdi dayağın sonucunu mu bekliyelim?

bu kadar inatçılık normal mi bir çocuk da?

dayak; asla sonuca vardırmaz!

her yönü denemişsiniz anladığım kadarıyla ::)
peki, açlık ile cezalandırdınız mı?
ekmeği fırlattığında o akşam yemeğini yemesin, bakalım sonucu ne olacak?

malum, açlık genelde nefsi ıslah için en iyi yöntemdir :) misal; bizler için oruç!...

küçük için nefsani arzular söz konusu değil, yalnız eğitim-disiplin açısından etkili olur...

bir daha olursamı deneyelim,yarın yine bir nutuk çekip hemen tatbik mi edelim ,

bi de nasıl bir açlık olacak bu?

hiçbirşey vermeden mi? yoksa farklı mı?sonuçta çocuk ...

bir daha olduğunda deneyin...

açlık cezası şöyle olabilir;
çocuklar ara yemekleri çok severler artısı ıvır zıvır atıştırmalara bayılırlar malum :)

diyelim ki öğlen yemeğinde bu tip bir problem yaşadınız, akşam yemeğine kadar ara yemeklerden uzak tutun.
ama çocuk neden ara menülerden uzak olduğunu bilsin.
yani; ekmeği fırlatıp attığı için, ara yemekleri yasakladığınızı söyleyin.
akşam yemeğinde kendisi hürmetle yiyecektir zaten :D

inşaallah ,teşekkür ederim yordum sizide!helal edin,

ben teşekkür ederim, yorgunluk ??? o ne ki :)
helal olsun sevgili cepni...
yardımcı olabildiysem ne mutlu bana, yine herhangi bir sorunda yardımcı olmaktan onur duyarım...

Rabbim yar ve yardımcınız olsun ,

amin... cümlemizin... tüm Anne-babaların... :)

hayatta ki en güzel meslek; çocuk yetiştirmek-eğitmek 8)

Çok teşekkürler bize de iyi bir ders oldu.


ne zamandır bir inat gidiyor bizim evde,

onu yapmam ,bunu demem,ondan yemem,v.s...

Efendimizin sözü geliyor aklıma, 'evlatlarınıza büyük insan muamelesi yapınız',

çocuğun gelişim evrelerini de düşünüp sakin halletmeye çalışıyoruz her olayı,

evet ama kaç kere uyarmamıza rağmen,anlatmamıza rağmen ekmeği beğenmeyince fırlatıp atıyor,

bugünde ekmeğin ucunu vermişiz ,efendim niye onu vermişiz,yumuşak yerini niye vermemişiz,

fırlatınca yine, bastım sopayı,ekmek bu ama

bi de kötü bi laf etti ağzına da vurdum,

şimdi de küstük konuşmuyoruz ama çok üzüldüm,epey bi yedi kaba etlerine,

şimdi biz ne yapıcaz,

özellikle çocuklu kardeşlerimiz ve çocuk gelişimi konusunda eğitimli arkadaşlarımıza soruyoruz,
cepni kardeşim benimde size tavsiyem çocuğunuzla daha önce yaşadığnız olayları düşünün inat tek taraflı olan birşey değildir demekki sizde bazı konularada ısrarcı bir şekilde çocuğunuza yaptırım gücü kullanmışsınız.ve olaylar sonucunda verdiğiniz cezalar ceza olmaktan çıkmış gibi görünüyor bir köşede sandalyeyle oturmak yada odasında yanlız kalmayı ceza olarak algılamamaya başlamış en sevdiği şeylerden onu alıkoymak yada bir süreliğine onu kısıtlamak gibi bir ceza yöntemi uygulayın

yada gelin hiç ceza yöntemi uygulamayın çocuğunuza bu olay karşısında neler hissetiğnizi anlatın ekmeği yere attığınında ne kadar üzüldüğünüzü bunun dinimizce doğru olmadığını bu tür davranışlarda bulunan çocukların insanlar tarafından sevilmediğini söyleyin inanın bu duygu en caydırıcı ceza yönteminden daha başarılı olcaktır

çocuğunuza şu soruyu sorun 'bak güzel çocuğum bu olay karşısında sen benim yerimde olsaydın ne yapardın' oda muhtemelen ceza verirdim yada döverdim cevabını verecektir unutmayalım ki çocuklar bir çok şeyi anne ve babadan öğrenir

ve tekrar şunu yenilemek istiyorum çocuğunuza yaptığı şeyin kötü olduğunu hissettirin sizin duygularınızı anlamasına fırsat verin çocuğunuzun empati kurmasına yardımcı olun

ya neden ben de ilgilendim bu konuyla bilmiyorum ama bildiğim bir kaç şey var onlardan da bahsetmeden geçemeyeceğim..cepni kardeşim ceza olarak odasına falan göndermekden bahsetmiş Allah aşkına nerden çıkıyor bu adetler anlamıyorum..biraz klişe bir laf olacak ama eskiden varmıydı böyle adetler??? post modern teknikler uygulanmaya çalışılıyor artık.. okuduğumuz ve okutulan bütünm çocuk yetiştirme kitaplarının tamamı batı kaynaklı vs. ve görüyoruz onların nasıl da iyi bireyler olduklarını!! aileyi sayan onları umursayan bireyler olduklarını değil mi(!)... çocuk yeri geldiğinde azarlanır gerekirse dövülür ama psikopatça değil... olayın üzerinden biraz vakit geçtiğinde mesela bir iki saat öyle çok değil tekrar gönlü edilir...baba hem döver hem sever hesabı... ve çocuğa güzelce özellikle bu aşamda neden ona kızdığınızı anlatırsınız...bu yaşlarda çozuklar kin gütmesini bilmezler çocuğu kendi başına ağlamaya bırakın ama nerden çıkıyor bir saat ilgilenmemek abatmamak lazım o çocuk inat da yapar istediğini de, siz çocuklaşmayın lütfen...ve belirtmek isterim ki bir çocuğun ebeveyni nasıl olursa olsun ister çok iyi ister berbat bir zerdüşt belli bir yaşa kadar çocuk için herşeydir ebeveyn, sizi üzdüğünü ona hareketlerinizle anlatırsanız o zaten sizin istemediğiniz davranışları yapmakdan vazgeçecektir...lüfen daha duyarlı hareket edelim....
Selam ve Dua ile...

sevgili mcakir;
güzel şeylerden bahsetmişsiniz, yüreğinize sağlık...
gelin bazı sözlerinizi birlikte değerlendirelim...

biraz klişe bir laf olacak ama eskiden varmıydı böyle adetler??? post modern teknikler uygulanmaya çalışılıyor artık.. okuduğumuz ve okutulan bütünm çocuk yetiştirme kitaplarının tamamı batı kaynaklı vs.


sözün klişe olup olmaması önemli değildir. önemli olan; söylenen kelime-cümlenin anlatılmak isteneni ifade etmesidir.

evet soralım bakalım eskiden var mıydı?

"eskiden" kastınız eğer yakın geçmiş ise yoktu evet. post modern hayatın getirisi olarak kabul edilebilir. modernleşmenin-globalleşmenin-batılılaşmanın merakı ile farkında olmadan bizlere yapılan dayatma olarak da kabul edebiliriz :)
bu konuda destanlar bile yazılabilir değil mi?

ama burada amaç; çocukların İSLAMi hususları göze alarak yetiştirimek ise cevabım hayır! yani eskiden vardı!!!
çünkü; DİNimiz 1400 yıl evvelinde zaten bize bunu emretmiştir. şuanda modernizmin mahkumu olarak nitelendirilen adı oda cezası, sokak cezası, mola köşe olan bu olayı Hz. Allah bizlere tefekkür olarak emretmiştir...
oda cezasından kasıt batılıların yaptığı gibi yok yere hayattan uzaklaştırmak değil!
aksine çocuğa; örneğin: "bak sen bu ekmeği yere attın. bunun güzel bir şey olmadığını anlattık, eğer Hz. Allah'ın bize verdiği yiyeceklere hürmet etmezsek birdaha bize o güzel yiyecekleri vermeyeceğini söyledik. ama yinede dinlemedin yere attın. bu durumdan bende çok üzüldüm. şimdi odana gidip bu olayı biraz düşün bakalım!" gibi cümlelerle çocuğu yaptığı hata, hatanın getirileri ve aynı hatayı bir daha yapmama adına tefekküre teşviktir...

şimdi soruyorum size bu batılılaşma mıdır? yoksa İSLAMı hayata geçirmek midir?

dayak asla ama asla çözüm yolu değildir...
ayrıca gülfem kardeşimizin belirttiği güzel cümleyi bende yinelemek istiyorum;
çocuğunuza yaptığı şeyin kötü olduğunu hissettirin sizin duygularınızı anlamasına fırsat verin çocuğunuzun empati kurmasına yardımcı olun...

sevgilerimle...


Çocuk Egitimi ve Gelişimi

MollaCami.Com