Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Bakışla eğitim...
BAKIŞLA EĞİTİM…
Sadaka olarak getirilen hurmalar Peygamber Efendimizin yanında bir harman şeklini almıştı.
Peygamberimiz küçük torunları Hasan ve Hüseyin toplanan hurmaların yanında oynuyorlardı.
Oyun esnasında Hz. Hasan hurmalardan bir tanesini aldı. Tam ağzına götürmüştü ki bakışları dedesinin bakışları ile karşılaştı.
Hemen elindeki hurmayı bıraktı.
Dede, yalnızca bakmıştı torununa.
Ama her zamankinden farklıydı bu bakış.
Çocuk, bu bakışın anlamını çözmüş, yapması gereken bir davranışı yaptığını fark ederek elindeki hurmayı bırakmıştı…
Bakışla eğitim sözlü eğitimden çok daha etkilidir. Bakışla eğitim için çocuğa her zaman sevgiyle bakmak gerekir ki, çocuk bakışın değiştiğini fark edebilsin.
Her zaman kendisine olumsuz bakılmaya ya da bağırılıp, kızılmaya alışmış bir çocuk bakışla eğitilemez.
Çünkü o çocuğun şahsiyeti yara almıştır. Hırpalanmıştır. Yaralı bir şahsiyet eğitim tedavisinde zor cevap verir.
Büyükleri tarafından şahsiyeti hiç zedelenmemiş bir çocuğa, bakışla eğitim yeterli olabilmektedir.
Çocuktaki eğitim merkezlerini bizim yanlış davranışlarımız kapatıyor. Kızılan bir çocuk, savunma mekanizması olarak bu merkezlerini devre dışı bırakıyor…
Otomatik eğitim merkezleri, uygunsuz eğitim metodlarına kendisini kaptırmaktadır. Devre dışı kalmış merkezlere bizim doğru eğitim sinyallerimizin gitmesi mümkün değildir.
Çünkü eğitim merkezlerimiz Allah’ın RAB isminin bizdeki tecelli noktalarıdır. O tecelli noktalarına RAB ismine uygun eğitim metodları gitmeyince, onlar otomatik açılımını yapamamaktadırlar.
Peygamberimiz, torununu doğru eğittiği için, çocuk sinyali alıp işleyebiliyor.
Çocuk ilk farklı bakışta, alıcısı açık olduğu için hatasını anlayıp, davranışını anında kontrol edebiliyor.
Sevgili dede, davranışını kontrol eden çocuğa, hemen bakışının altında ki manayı açıklıyor:
-“Muhammed’in (s.a.v.)ehl-i beytinin sadaka malı yemediklerini bilmez misin?”
..."Peygamberimiz Çocuklara Nasıl Davranırdı" kitabından...