Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

İslam Yeter İslamcılık Kalsın

Başlangıçta İslam vardı, İslamcılık sonradan çıktı. İslam dindir, İslamcılık(lar) ideolojiye benzeyen birer doktrin ve harekettir. İslam asıldır, cevherdir. İslamcılık fırkalardan bir fırkadır.

İslam ile İslamcılık özdeşleştirilemez.

İslam ile İslamcılık eşit olamaz.

İslamcılığı İslam'ın üzerinde tutmak büyük bir sapma ve yanılgıdır.

İslamcılığın kurucusu veya kurucuları kimlerdir?

İbn Teymiye'nin, Muhammed ibn Abdilvehhab'ın, Cemaleddin Afganî'nin, Arap Dünyası ve Hint yarımadası aktivistlerinin, Çarlık Rusyası ceditçilerinin, birtakım şaibeli mühtedilerin tuzu biberi vardır İslamcılık hareketlerinde.

İslamda nakil ve nass esastır. İslamcılıkta akıl ve şahsî yorumlar.

İslam, icazetli fukaha, ulema ve mürşidlerle Resulullaha (Salat ve selam olsun ona) ulaşır. İslamcılıkta icazet ve devamlılık yoktur, kopukluk vardır.

İslam, Kur'anın kesin beyanıyla tamamlanmış dindir, onda hiçbir eksiklik ve boşluk yoktur. İslamcılık cereyanlarında, İslam'ın sözde eksikliklerini tamamlama havaları vardır.

İslam Tevhid dinidir. İslam bütün Müslümanların, çeşitlilik içinde tek bir Ümmet olmasını ister. İslamcılık cereyanları Ümmeti Protestanlaştırır.

İslamın din düşmanlarına, sömürgecilere, emperyalistlere karşı pasif kaldığı iddiası iftiradır.

19'uncu asırda Kafkasya'da Şeyh Şamil'in Müridizm cihad hareketi bir İslam hareketi idi.

Sultan Abdülhamid ve Yıldız Sarayında ona hizmet eden Rufâî şeyhi Ebu'l-Huda

es-Sayyadî İslam'ı temsil eder; Mason Afganî, Mason Abduh İslamcılığı...

İslam'da cihad farzı vardır. İslamcılık hareketleri aktivist hareketlerdir.

Pakistan'da, Mısır'da İslamcılık hareketleri amaçlarına ulaşıp Kur'ana, Sünnete, Şeriata dayalı İslamî devletler ve nizamlar kuramamış, kör topal bir demokrasiyle yetinmek zorunda kalmıştır.

İslam'ı ulema-i rüsum, ulema-i su' temsil etmediği gibi şu veya bu İslamî hizip ve fırka da temsil etmez.

Farmason Afganînin zihniyeti, metotları, planları Ehl-i Sünnet İslamlığına uymaz.

Ehl-i Sünnet İslamlığı Sevad-ı Âzamdır. Cadde-i Kübradır.

Her Müslümanın doğrudan doğruya Kur'andan hüküm çıkartması, her Müslümanın Kur'anı kendi re'y, heva ve hevesi ile yorumlaması Ehl-i Sünnetin kabul etmediği yanlış bir metottur ve kişiyi küfre kadar götürebilir, Ümmetin din konusunda parçalanmasına, Protestanlaşmasına yol açar.

Bazı İslamcıların, "Allah gerçek bir Janus'tur" diye yazarak, Allahı iki çehreli bir Roma putuna benzeten İslamcıyı baş tacı etmeleri, onların din konusunda doğru yolda olup olmadıklarının yeterli bir göstergesidir.

Çeşitli İslamcılık cereyan ve hareketleri İslam dünyasını bölmüş, birbirinden kopuk hareketlere ayırmış, Müslümanların enerjilerinin israf edilmesine yol açmıştır.

Müslümanların kurtuluşu, içlerinden yeterli miktarda vasıflı güçlü üstün kültürlü yüksek ahlak ve karakterli eleman yetiştirilmesi, bunların kadrolaşması, bir İmam-ı Kebir'in başkanlığında harekete geçilmesi, bütün Ümmeti kapsayan mükemmel bir plan ve program dairesinde sistemli çalışılması ile mümkün olabilir.

İslamcılık İslam'ın ayak bağıdır.

Çeşitli İslamcılıklar, siyasî ve aktivist tarafları ağır basan ideolojik cereyan ve hareketlerdir.

İslam münzel (inzal edilmiş, indirilmiş) bir din ve nizamdır; İslamcılık(lar) uydurulmuş ideoloji ve sistemlerdir.

Realitede Müslümanların zayıflamış, dinden uzaklaşmış olmaları ve aslına uygun bir İslam sergilememeleri, İslamcılığın doğru yol olduğuna delalet etmez.

Şeriatsız, fıkıhsız İslam olmaz ama İslamcılık olur.

İslamcılığın, Müslüman Protestanlığının, İslamî aktivizm cereyan ve hareketlerinin doğuşunda, gelişmesinde sömürgeci ve emperyalist devletlerin, ajanların, şaibeli mühtedilerin rolleri tamamen ilmî ve objektif metotlarla, sağlam bilgi ve belgelere dayanılarak incelenip araştırılmalıdır.

Hepsi için söylemem ama bir kısım İslamî hareket ve cereyanlarda radikallik ve vurup kırma temayülleri vardır.

Müslümanlar kurtulmak istiyorlarsa 19'uncu asırda Kafkasya'da Şeyh/İmam Şamil'in Müridizm cihad hareketinden ilham alabilirler.

Bu hareketin temelleri şunlardı: (1) İslam'ın zahir hükümlerine, Şeriata uyulması... (2) Nakşî ve Kadirî tarikatlarının yani tasavvufun ahlak ve fazilet ölçüleri... (3) Şeriata ve Tarikata dayalı askerî bir cihad hareketi...

İslamcılık cereyan ve hareketlerinin en büyük açığı ve itizali itikat sahasında Selefîleşmiş, vahim bid'atlere sapmış olmalarıdır.

İslamcıların bir kısmı mezhepsizlik, telfik-i mezahib, Kur'anı re'y ve heva ile tefsir, müteşabihatı Allaha yakışmayacak şekilde yorumlama, tecsim, Ehl-i Tevhid ve

Ehl-i Kıble olan Müslümanları tekfir gibi vartalara düşmüşlerdir.

19'uncu asırdan bu yana zuhur etmiş çeşitli İslamcılık hareketlerini mufassal şekilde incelemek, hatâlarını ortaya koymak Ehl-i Sünnet kelamcılarının işi ve vazifesidir.

Hepsi için aynı hükmü vermek istemem ama, bundan otuz kırk yıl önce Türkiye'deki bozuk düzene ateş püsküren, onu küfürle suçlayan sözde idealist bir kısım hızlı ve radikal İslamcıların, şimdi, dün bozuk dedikleri düzenin ve sistemin haram ve kirli rantlarıyla zenginleşmeleri çok ibretli bir manzara oluşturmaktadır.

Genelde İslamcılar Sünnet-i seniyeye önem vermezler, nice sünnet konusunda tehâvün gösterirler (hafife alırlar, önemsemezler). Mesela namaz kılarken başlarını takke veya imame ile örtmezler. Halbuki Resulullah Efendimiz (Salat ve selam olsun ona) hayatı boyunca (ihramlı olduğu zamanlar dışında) bir kere bile başı açık olarak namaz kılmamıştır.

Netice: İslam ana caddedir, çeşitli İslamcılık cereyanları çıkmaz sokaklar yahut dar patikalardır.

Mehmet Şevket Eygi
araştırmacı yazar

Mehmet Şevket Eygi