Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Bir Elmanın İki Yarısı; ANNE ve BABA
Genellikle haftalar öncesinden gerek reklam kampanyaları, gerekse alışveriş promosyonlarıyla duyurulmaya ve dolayısıyla kutlanmaya başlayan Anneler Günü'nün aksine, BABALAR GÜNÜ biraz daha sakin ve kapalı yaşanıyor sanki...
Bunun nedeni belki anneliğin - babalığa kıyasla- zor zanaat olması, belki de kadın cinsinin bu tarz özel günlerde daha duygusal davranması, bilemiyorum... Bildiğim bir şey var lakin; babalığın annelikten ayrı bir kavram olamayacağı...
Annelik nasıl şefkat ve özveriyse, babalık da anneliğin suistimal sınırına dayanan hoşgörüsünü dengeleyen bir disiplin sanatı adeta. Sanırım bu nedenledir ki çocuklarımız, annesiyle tüm günü geçirmiş olmanın şımarık tavrını, babalığın şefkatli ama sınırları çizen hoşgörüsünde dengeliyor...
Anne çocuğa sevgiyi, güveni, hayatın ne kadar yaşanası olduğunu ilmek ilmek işlerken, baba da bu ilmeklerin sağlam olabilmesi için hayatın kurallarını anlatıyor sabır ve ilgiyle... Anne, evin içinde evladı için canını dişine takıp uğraşırken, baba da evladının günü ve geleceği için hayatla boğuşuyor... Çocuk, şefkatli bir öğretmen gibi başını okşayan annesinin kollarında, hayatın dört işlemini babasının sesinden öğreniyor...
İşte bu nedenledir ki, ANNE sevginin rengini, BABAysa güvenin ahengini çiziyor...
İYİ Kİ VARSINIZ SEVGİLİ BABALAR... SİZ OLMASAYDINIZ ANNELİK HEP YARIM KALIRDI...
Hatice Kübra Tongar