Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


bitmeyen dünya arzusu

Çayırlı ve otlu yemyeşil bir adada obur bir inek vardı.Gün boyu yayılır,tıka basa doyar göbek bağlayıp şişmanlardı.fakat akşam oldumu bir kenara çekilir yarın ne yiyeceğim, ya otlar kurur aç kalırsam diye kuruntulara kapılır üzülüp kederlenirdi ve üzüntüsünden sabaha kadar erir zayıflardı.
Sabah olunca otların kurumadığını görüp sevinir yeniden yemyeşil otların içine dalar yedikçe kilo alırdı ama akşam olunca aynı kuruntular onu zayıflatır iğne ipliğe dönerdi.
İşte insanın nefsi o inek, bu dünya ise yeşil adadır.Allah dünyayı nimetlerle doldurmuş herkese yetecek kadar yaratmıştır .
İnsan ise bu nimetlerden en çok istifade eden olmasına rağmen obur inek gibi ne nefsi doymakta nede kuruntuları bitmektedir.
Sürekli yiyip içerek bedenini doyururken kuruntularıyla ruhunu zayıflatmaktadır…

nekadarda güzel benzetilmiş şu nefislerle başımız belada Allah sonumuzu hayreyleye

teşekkürler


Edebiyat

MollaCami.Com