Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Garip Çoban
Geniş ve ıssız bir ovadan geçiyordum. Garip bir çobana rastladım. Gördüm ki, derin bir huşu içinde namaz kılıyor. Sürüsünü de kurtlar koruyordu. Taaccüp ettim. Merakla namazın bitmesini bekledim:
“ – Ey çoban! Kurtlar nasıl olduda koyunlarınla dost oldu? Onlardaki düşmanlık ve canilik ruhu nasıl olduda barış ve muhabbete terk etti.? diye sordum
Allaha secdenin alameti simasını(yüzünü) nura bürümüş salih çoban, şöyle dedi.
“- Ey garip yolcu! Kurtların kuzulara olan dostluğunda ki şu sır, çobanın, sürünün asıl sahibine olan dostluğuna bağlıdır. Yani bu hal, muhabbetteki bir sırdır.”
Bu kıssada da görüldüğü üzere muhabbet öyle bir sırdır ki, insanın ruhunu inkişaf ettirip geliştirme bakımın da ondan daha güçlü bir müessir yoktur
Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara leyli gerek
Bana seni gere seni!...
Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara leyli gerek
Bana seni gere seni!...
teşekürler
Ben teşekkür ederim degerli kardeşim
Muhabbet sır bu demek, kurdu kuzuya dost eden :)
Her canda bir beden,
Garibe de garip dost gerek
Yâr ile sohbet herşeye değer demek
Gariplere selam olsun. :'(