Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
DUYGU YOĞUNLUĞU
İnsan ne çekerse duygularından çeker.Allahu Teala kullarına asla zulmedici değildir.Kişi kendi nefsiyle yaptığı kötü amelleri neticesinde belalara uğramaktadır.İnsan başına gelen her türlü duygu yoğunluğuna sabretse bunun bir imtihan olduğunu bilerek olaylara metanetle yaklaşsa görecek ki o duygu yoğunluğu esnasında yaşadığı darlığın sonunda çok güzel bir genişlik olacaktır.Rabbimiz attığımız her adımı bizim imtihanımıza bir vesile kılmamış mıdır?
Örneğin; çok istediğimiz bir iş karşısında rakiplerimize olan kıskançlık duygusu, elimize geçen bir dünyalıkta sevinme duygusu yada dünyalığın kaybı esnasında üzüntü duygusu, bişeylere kızdığımız zaman öfke duygusu vs. İnsanoğlu sürekli bu duyguların arasında gidip gelmektedir.Kişi duyguların kalbe gelmesine vesile olacak beş duyu organını boş işlerden ve haram şeylerden uzak tutarak nefiste meydana gelecek duygu yoğunluğunu önlemesi gerekmektedir.Bu sayede duyguları yoğunlaşmadan hepsini kendi yerine oturtabilir.
Ne zaman ki insan bu duygulara hakkın nazarıyla bakmayı öğrenirse işte o zaman yaşadığı hiçbir duygu onun canını yakmaz, onu gaflete düşürmez ve onu haktan uzaklaştırmaz.O zaman kişi her şeye aynı şekilde bakmayı öğrenir, onun için varlıkta yoklukta bir olur.Tabi bu hale gelmek çok ama çok zordur, bunun için kuranı en güzel şekilde yaşayıp, onu en güzel şekilde anlamaya çalışmamız lazım.Kuranı hakkıyla anlamak içinde şu koskocaman nefis perdesini aşmamız lazım.
Ne yazıkki iş yine döndü dolaştı nefse geldi.Ne yaparsak yapalım olmuyor kardeşim olmuyor, nefis terbiye olmadan hiç bişey olmuyor.Ölünce leş gibi mi kokmak isteriz yoksa gül gibi mi ?Gül gibi değil mi?Eee nefisteki bu hayvanlarla nasıl leş kokmıycaz.Önce iyi bir istiğfarla, sonra bol zikirle, çok hizmet, az konuşmakla, bol sadaka, çok merhametle, tabi her daim nefisteki duygularla cihad ederek...
İşte o vakit insana hakikat sırları açılmaya başlar.Şeytanın tuzaklarını daha iyi farkeder insan.Artık namazları hakkıyla kılar, Allah'ı(c.c) hakkıyla zikreder, ona hakkıyla şükreder ve artık hakiki kul olmaya başlar.
Şimdi bu da nerden çıktı diyeceksiniz?Bilmiyorum, sizlerle paylaşmak istedim,sizce de öyle değilmi? :)