Bölümler |
Kategoriler |
Konular | Üye Girişi | İletişim
Bir tuvalin icindeki ben...
Hayat benim için boyanmayı bekleyen bir tuval olmuştur her zaman... Önüne her türden, her renkten boyalar yığılı ve çeşitli malzemeler her an kullanılmaya hazır, beyaz bir tuval... Yaşanmışları, yaşananları, yaşanacakları yansıtmaya hazır...Her renkte ayrı bir hissi anlatmalıyım önce, fırçayı her vuruşumda farklı bir ahenkle, farklı bir edayla dile gelmeli tüm duygular... Ve beyaz tuval ruhumun halis bir aynası olarak dikilmeli karsıma... Önce elime hafif bir pembe almalıyım, mutlu geçen çocukluğum; saklambaç, sek sek oyunlarım, elma sekerlerim ve oyuncaklarım hatırına... Yavaş yavaş yaymalıyım pembe mutluluğu tuvalimin arka planına...Derken yavaş yavaş büyümeliyim, büyümeli tuvalim ve renklerim de benim gibi... Pembenin üstüne biraz mavilik sinmeli; ilk heyecanlar, ilk şaşkınlıklar ve ilk dostluklarla birlikte. Ödevler, dersler, notlar mavinin beraberinde bir koyulukla kendini göstermeli tuvalimde... Zaman geçmeli ve gençliğin karmaşık renkleri girmeli artık isin içine. Biraz kırmızıyı tatmalıyım ilk asklarla, biraz sarı koymalıyım tuvalime hayal kırıklıkları ve umutsuzluklarla. Arada bir siyah çizgiler geçmeli tuvalimden, keskin ve yakıcı bir hareketle.En derin buhranlarımı, akıttığım gözyaşlarımı sürmeliyim siyahla... O renkler cümbüşünde ya da karmaşasında (Nasıl anlarsanız.) artık siyahın yüzü daha da belirginleşmeye başlamalı. Ve sevgiler yerini nefret bırakmalı zaman zaman. Dostların yitirildiği, ellerin kolların bağlandığı ve ruhumun bocaladığı anlarda ani bir kavisle tepetaklak etmeli tuvalimi hain siyahın esliğinde alev bir kırmızı... Zaman geçmeli ve ben ilerlemeliyim.Yaşımın ilerlediği gibi tuvalim de ilerlemeli.Siyah çizgiler daha da artmalı gün geçtikçe...Umutların hiçe sayıldıgı, sevgilerin kalplerde saklı kaldıgı, gözlerin sevdayı aradıgı anlarda bir iki damla gözyası tuvalimi ıslatmalı,üzerinden geçtigi renkleri birbirine katarak hızla süzülmeli tuvalimden asagı... Ufakkıpırtıları misafir etmeli yüreğim, renklerimin arasında ufak ufak pembeler tomurcuklanmalı. Ve beyaz...Beyaz kendini gün gün göstermeli tuvalime.Bazen utangaç, bazen ısrarla.Beyazı da görmeliyim az da olsa...Ve daha fırça atılacak çok sey varken yüregimde, her şeye ragmen bir bosluk kalmalı tuvalimde. Umutsuzluklara, gözyaslarına inatla, biraz da olsa bosluk bırakmalıyım. Bembeyaz, el sürülmemiş bir boşluk... Gelecek günlerin hatırına...
okurken çok duygulandım yeni taşındığım bir şehirde kendimi resmin dışında hissetmiştim biran yaşadıklarım geldi aklıma.emeğine sağlık çok beğendim.okuyan herkesin kendinden birşeyler bulacağına eminim....
teşekkürler sugülse bende kendimden cokşeyler bulmuştum.
Umutsuzluklara, gözyaslarına inatla, biraz da olsa bosluk bırakmalıyım. Bembeyaz, el sürülmemiş bir boşluk... Gelecek günlerin hatırına...
çok güzel insanın hayyatındaki iniş ve çıkışları edebi bir dille anlatan muhteşem bir yazı sağolasın kardeşim. hayatınızın tuvalinin , mutlulukların yansıdığı bir gökkuşağı gibi rengarenk olması dileğiyle...
Ellerinize sağlık kardeşim çok güzel bir anlatım olmuş. Geriye kalan beyaz boşlukları en güzel renklerle doldurmak dileğiyle.