rabbim mekanlarını cennet etsin..

bir toplumu belirli dönemlerde katliamdan geçirtip hafıza kaybına uğratıyorlar..

biz de bu katliamları 1909-1923 yılları arasında balkan, birinci dünya ve kurtuluş savaşlarından yaşadık..

ozaman tecavuzler yoktu gavur bile mertti bu katliamin ozelligi silahsiz kisilerin bebeklerin dahi oldururmesidir

Sustunya Srebrenitsa
Anlatmak ağır geldi belli
Sabahın kan rengi varmış
Karanlığın mahçup örtüsüde
Gece farkedilmeyen binlerce feryat
İnsanmış !!!

Sonbahar mı geçti buralardan ?
Hani yazdı temmuzdu üstelik
Tam şuramdan geliyor uğultu
Şah damarıma kızdığım anlar gibi
Solumu yara yara düşüyor gözlerimden

Ağlamak anlamakmıydı ?
On beş yıldır yanan nasılsa
Öyleyim işte

Sustunya !
Konuşsan olurmu ki anlatabilirmisin ?
Dilindeki korku rengini
Düşüyor suskunluğundan
Kelimesiz ifadeler
Her bakışın tarihe yazılı ilmihal


Unutmak nedir Srebrenitsa
Kaç binde bir diner bu ağrı
Ve sıkışır köşeye insanlık
Utanır gören körler sağırlar ar damarı çatlamamışlar
Sen sus Srebrenitsa
Ben ben diye parmak kaldıran
On binlerce mezar var

Mustafa Doğan

Bir insanlık faciası Srebrenica Soykırımı

Srebrenica; BM, AB ve NATO ile Uluslararası Toplumun ihaneti sonucu katledilenlerin arda kalan kemikleri sadece değil aynı zamanda Avrupa medeniyetinin öldüğü ve defnedildiği yerdir.

İsmini her telaffuz ettiğimde, Srebrenica’yı her hatırladığımda; tek suçu Müslüman olmak olan 8372 Müslüman Boşnak’ın işkenceyle katledilişleri aklıma gelir.
O acı dolu günleri hatırlamaya başladığımda ise dudaklarıma, önleyemediğim bir titreme ve sonrasında kalbimin derinliklerinde beynimi zonklatan acıyı her defasında yaşarım.
Bosna-Hersek’te yaşanan insanlık faciası sadece benim değil; halen dünya kamuoyunun hafızalarından silinmedi...
“Birleşmiş Milletler tarafından güvenli bölge ilan edilen Srebrenica’da” binlerce insan, yine Birleşmiş Milletler’in ve tüm dünyanın gözü önünde Sırplar tarafından katledildi.
BM Güvenlik Konseyi Kararıyla oluşturulan Savaş Suçluları Mahkemesi Srebrenica’da yaşananların SOYKIRIM olduğuna hükmetti. Bu karar SOYKIRIM’ın resmen tescillendiği anlamına gelmektedir. Eksik olan ise “Sırbistan’ın bu soykırımdan dolayı sorumlu tutulamaz” kararıdır.
Çünkü; Bosnalı Sırp çetnikleri silahlandıran, lojistik destek veren hatta bir çok toplu katliamlar Sırbistan İstihbarat servisi ile İçişleri Bakanlığına bağlı maaşlı özel timler tarafından gerçekleştiği belgelerle kanıtlanmıştı. Bu kararla Sırbistan’ın korunduğu hukuki değil, siyasi bir karar verildiği açıktır.
11 Temmuz 1995’de Srebrenica’da neler olmuştu?
BM Güvenlik Konseyi kararıyla; Srebrenitsa güvenli bölge olarak ilan edilmesine rağmen, yardım talep eden Boşnaklar BM tarafından korunmamıştır. Sırp Çetniklerinin kasabaya girmelerine müsaade edilmiş ve soykırımın gerçekleşmesine yol verilmiştir.
Srebrenica’da Sırp zulmünden kaçan insanları korumakla görevli olan BM’ye bağlı Hollanda askeri birliği; bu katliama sadece seyirci kalmayıp kendilerine sığınan Boşnakları Sırplara teslim etmişti.
Srebrenica’da bir ihanet sonucu gerçekleşen bu Soykırımın sorumluları sadece Sıp caniler değildir. Bölgede görevlendirilen BM Barış Gücü komutanı ve BM Barış Gücü Karargah komutanları ile Uluslararası Toplum’da asli görevlerini yerine getirmeyen ve soykırıma engel olmayanlar da en az Sırp canileri kadar sorumlu ve suçludurlar.
Neden Srebrenica!..
Sırpların hedefi “Büyük Sırbistan”ı kurmaktı. “Büyük Sırbistan” ideolojinin adı ise “Podrinje Projesi”dir.
Bu sebeple; Büyük Sırbistan’ın gerçekleşmesi için Srebrenica’nın da içinde olduğu doğu Bosna yani; Drina nehri havzasının öncelikli olarak Sırplar tarafından işgali ve Müslümanlardan temizlenmesi yani Sırplaştırılması gerekmekteydi.
Srebrenica’da yaşanan insanlık faciası ve işgal işte o Podrinje Projesi’nin bir parçasıydı.
Kim kiminle ve kim neyi hedefliyordu?
Rusya, Sırp kadroları kullanarak Balkanlar’a yerleşmek istiyordu.
Amerika ve Avrupa ülkelerinin ise Rusya’nın bu planını boşa çıkarmak ve bölgedeki nüfuzunu kırmayı hedefliyordu. Öncelikle Rus yanlısı Sırp kadrolarının tasfiye edilmesi gerekiyordu.
Bu konuda ilk adım, Sırpların suç işlemesinin sağlanması, ikinci adım ise bu suçlar gerekçe gösterilerek Rus yanlısı Miloseviç ve ekibinin tasfiye edilmesiydi.
Nitekim öyle de oldu. Bu plan başarılı bir şekilde işledi.
İkinci adım ise, Yugoslavya’nın dağılmasından sonra, Avrupa’nın ortasında Bosna-Hersek gibi Müslüman bir devletin oluşmasını engelleyerek tek dinli, tek kültürlü yapıyı sürdürmekti.
Egemen güçler kendi siyasi hedef ve emelleri uğruna Srebrenica’da masum Müslümanları Sırp canilerine teslim ettiler.
Ve ne yazık ki Srebrenica şehri bugün “Republika Srpska” dahilindedir.
Yani “etnik temizlik” (?!) başarıya ulaşmıştır.
Savaş öncesi Srebrenica’da yaklaşık 30 bin Müslüman yaşıyorken, bugün bu oran sadece 5 bin civarındadır. Zira bölgedeki Müslümanların çoğu 1995 yılındaki savaş esnasında ya katledilmişler ya da oradan sürülmüşlerdir.
Bu vahşetin 18. yılı ve bitmeyen acı..
11 Temmuz 1995’te işlenen soykırımın 18. yıl dönümü münasebetiyle her yıl tekrarlanan anma merasimlerinden biri daha dün gerçekleşti. Merasimde dünyanın birçok farklı ülke ve bölgelerinden çeşitli sivil toplum kuruluşları, devlet ve hükümet başkanları ile soykırımda yakınlarını kaybeden binlerce insan katıldı.
Anma merasimi bu yıl sadece Srebrenica’da değil dünyanın birçok ülkesinde düzenlendi. Türkiye’de İstanbul, Ankara ve İzmir başta olmak üzere birçok şehirde; insanlık adına utanç verici o vahşet yeniden hatırlandı ve kurbanlar gözyaşları içinde rahmetle anıldı… Merasimde her yıl olduğu gibi Sırp caniler, onların hamileri kişi ve kuruluşlar bir kere daha lanetlendi.
Son olarak 11 Temmuz 1995’de Srebrenica’da yaşananlar ihanetti. Dünya durdukça bizde bu ihaneti ve orada yaşanan Soykırımını Unutturmayacağız…


Mehmet Koçak / Yeni Akit.Haber vaktim.com

tessekkur ederim kuzat