Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Cennete ancak ALLAH'ın Rahmeti ile girilir!
Ebu Hureyre (r.a)'den şöyle dediği rivayet olun*muştur:
Rasulullah (s.a.s)'den işittim ki:
«Hiçbir kişiyi onun güzel işi ve ibadeti cennete koyamaz» buyurdu. Bunun üzerine ashab: «Ya Rasulullah! Sizi de mi koyamaz?» diye sormuşlardı da Rasulullah şöyle cevap verdi:
«Evet beni de, Allah'ın fazlı ve rahmeti bürümedikçe yalnız ibadetim cennete koyamaz. Bu yüzden ashabım! İş ve ibadetinizde (itidal ile hareket edip) ifrat ve tefritten sakınınız. Doğru yoldan gidip Allah'a yaklaşınız sakın sizin hiçbiriniz (salih olsun, fasık olsun) ölüm temenni etmesin. Çünkü o, hayır ve ihsan sahibi ise (yaşayıp) hayrını, ihsanının arttırması umulur; eğe kötü bir kişi ise (yine yaşayıp günün birinde) tevbe ederek Allah'ın rızasını dilemesi umulur.»
(Buhari-Müslim)
Resûlullâh (s.a.v.) bir gün şöyle buyurdular: "Az önce Cebrail yanıma geldi ve dedi ki: 'Yâ Muhammed! Seni hak peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki, Allah'ın kullarından biri, denizin ortasındaki adada bir dağın başında Allah'a beş yüz sene ibadet etti. Allahü Teala ona parmak kalınlığında, tatlı su akıtan ve birikip dağın eteginde toplanan bir kaynak çıkardı. Bir nar ağacı, ibadet ettigi her günün gecesinde ona bir nar veriyordu. Akşam oldugunda inip abdestini aliyor ve bu narı yiyordu. Sonra kalkıp namazını kılıyor ve eceli geldiginde, ruhunu secdede iken almasını ve secde halinde dirilinceye kadar, yerin veya başka şeyin cesedini bozmamasını Rabb'inden istiyordu. Allah da onun duasını kabul etti.
O kiyamet günü diriltilip Allah'in huzuruna çıkarılınca Allahü Teala 'Kulumu rahmetimle cennete koyun'. buyurur. Kul 'Ya Rabbi! (işlediğim) amelimle (gireyim)' der. Allahü Teala 'Kulumu rahmetimle cennete koyun'. buyurur. Kul 'Ya Rabbi! (işlediğim) amelimle (gireyim)' der. Allahü Teala: 'Kulumun ameli ile benim ona verdigim nimeti kıyaslayın.' buyurur. Göz nimetinin beş yüz senelik ibadeti kapladığı anlaşılır. Vücuddaki diğer nimetler fazladan (şükredilmemiş) olarak kalır. Allâhü Teâlâ, 'Kulumu cehenneme atın.' buyurur. Kul, cehenneme doğru sürüklenince 'Yâ Rabbi! Rahmetinle beni cennete koy!' diye yalvarır. Bunun üzerine Allâhü Teâlâ, 'Onu geri getirin.' buyurur. Allâhü Teâlâ'nın huzurunda durdurulur. Allâhü Teâlâ: 'Ey kulum! Sen hiçbir şey değilken seni kim yarattı?' 'Sen yarattın Yâ Rabbi!' "Sana beş yüz sene ibâdet etmek için kim kuvvet verdi?' 'Sen verdin yâ Rabbi! 'Seni koca denizin ortasında bir dağa indiren, senin için tuzlu sudan tatlı su çıkaran, senede bir defa meyve veren ağaçtan her gece meyve verdiren, secde hâlinde ölmeyi arzu ettiğinde duanı kabul eden kimdir?' 'Sensin, yâ Rabbi!'
Allâhü Teâlâ, 'İşte bunlar benim rahmetim iledir ve ancak rahmetimle seni cennete girdireceğim. Kulumu cennete girdirin. Ey kulum! Sen ne iyi bir kulsun!' buyurur ve onu cennete girdirir."
frmtr.com dan alıntıdır.