Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
demircilik tarihe karışıyor...
Türk toplumunda asırlardan bu yana en güzide meslek dallarından biri olarak gösterilen demircilik, yaşanan teknolojik gelişmelerle birlikte unutulmaya başlandı. Asırlık demirci ustaları yetiştirecek çırak bulamıyor
Kahramanmaraş’ta geçmişte her köşe başında rastlanan demirci atölyeleri, son yıllarda büyük bir azalış gösterdi. Demircilikte faaliyet gösteren ustaların birçoğu teker teker hayatını kaybederken, bazıları da yaşanan endüstriyel gelişimle birlikte sektör değiştirdi. Şu anda bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıdaki demirci ustası da günlük çok cüzi kazançlarla yaşamlarını idame ettirmeye çalışıyor.
Baba mesleği demirciliğe 6 yaşında başlayan Kahramanmaraşlı Zeki Sarısümbül, tüm olumsuzluklara rağmen 50 yıldır demir dövmeye devam ediyor. Arkadaşı Ramazan Esenceli ile birlikte Bakırcılar Çarşısı’ndaki atölyelerinde aynı demire çekiç sallayan Sarısümbül, kendilerinin mesleğin son temsilcileri olduklarını söyledi. Okuma-yazmayı bile atölyede öğrendiğini ifade eden Sarısümbül, “Ben demircilik mesleğine 1960 yılında başladım. Babam elimden tuttu getirdi, nasıl başladığımı da hatırlamıyorum açıkçası çok küçüktüm ve okula da gitmedim. Okumayı yazmayı burada kendim öğrendim. O gün bu gündür bu mesleğin içerisindeyiz. Şimdi ise meslekte yetiştirecek eleman kalmadı, çırak bulamıyoruz. Çırak bulsak bu mesleğin ilerisinde o çocuğa yapacak bir iş kalmıyor. Çünkü küçük esnaflık bitiyor. Teknoloji bu meslekleri bitirdi” dedi.
Türk toplumunda, asırlardan bu yana demircilik mesleği ayrı bir yere konarak kutsal görünür. Türk mitolojisine göre Göktürklerin ataları demircilik yapar. Yine Türk tarihine ışık tutan Çin metinlerinde kurdun, gerçekte ilk demirci olduğuna işaret eden yerler vardır. Bu yüzden de Türk halkları demiri ulu sayarlar.