Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
mutluluğun mutluluğumdur...
Bir çığlıktır belki o çocukların gözlerindeki ifade…
Kaçımız o çığlık karşısında;
“Tamam, ben buradayım hepsi geçecek!” diyebildik o temiz yüzlere, yüreklere…
Bakıyorum da çoğu gencimizin yaşamak istemeyişi…
Kimedir bu isyan veya kimdir bu denli isyankâr olan?
Yoksa “Şükür, şükür” demeyi mi unuttu bu insanlar?
Aç gözlülüğü bize öğütleyenler mi var?
Bu sorularımı yürek tezgâhında tart, biç arkadaşım!
Senin bu yaşantını rüyalarında görenler var!
O çocuğun yemek diye seslenişine, bugün ne yesem diye karşılık verme!
“Mutluluğun, mutluluğumdur” demekten asla vazgeçme!
emre özal....
Teşekkürler can, ellerine sağlık
okuyan gözlerinize sağlık....