Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Çöpcü herhalde!...
İhtiyar adam kayalıkların üzerinden yavaşça doğruldu, denizin kenarına atılmış kırık içki şişesi gözüne takılmıştı. İçki içmezdi ama görüp de almazsa ve bu kırık şişe birine zarar verirse vicdan azabı duyacağını düşündü. Onun şişeyi yerden aldığını gören biri kız, biri erkek iki genç gülüştü. Erkek ;
"- Çöpçü herhalde." dedi. İhtiyar adam herkesi hoş görmeye çalışırdı, özellikle gençleri ama yine de gencin, kendisi hakkında arkadaşıyla şakalaşırken biraz sesini alçaltmamasına, kendisinin duymaması için gayret etmemesine canı sıkılmıştı.
İhtiyar kırık camları atmış dönerken, gençlerin az önce kendisinin oturduğu kayalarda, azgın dalgalara karşı şakalaştığını, birbirini itekler gibi yaptığını gördü. Biraz daha uzakta bir kayaya gidecekti ki, birinin denize düşme sesi ve çığlığı kulaklarında çınladı. Kız düşmüştü. Sportif yapılı gencin hemen atlayıp kızı kurtarmasını bekledi. Fakat kayadan kayaya telaşla koşan genç atlamaya cesaret edemiyordu.
Genç ne yapacağını bilemez halde dalgaların uzaklaştırdığı kız arkadaşına bakıyor, bağırıyordu. Sağa sola deli gibi koştururken, hemen yanından birinin denize atladığını duydu, bu az önce dalga geçtiği ihtiyar adamdı.
İhtiyar adam dalgaların tüm zorluğuna rağmen, güçlü kulaçlarla kıza yetişti, saçlarından yakaladı kayalara doğru çekti. Kayalara yaklaştığında kıyıdaki genç, kızı yakalayıp önce yukarı, sonra sahile çekti. İhtiyar adamı o anda unutmuştu bile. Birden aklına gelip denize doğru baktığında ihtiyar adamın hala çıkamadığını gördü.
İhtiyar kollarında derman kalmamış halde, kendisini kıyıdan koparmaya çalışan dalgalara kendini bıraktı. Genç çılgına döndü, sevdiği kızı kurtaran, az önce dalga geçtiği ihtiyar gidiyordu. Kısa zamanda büyük şeyler olmuştu hayatında. Hayatta en çok sevdiği kişiyi kurtaramamış, başkası kurtarmıştı ve o da şimdi kendisinden özür bile dileyemeden, boynuna tüm utançları takarak sonsuza dek gidiyordu.
Kendine tam gelememiş kız , gencin sulara atlayışına baktı bağırdı ama nafile. Oysa arkadaşının kendisi kadar bile yüzemediğini iyi biliyordu.
Genç erkek tüm çabasına rağmen ihtiyara yaklaşamamıştı bile , dalgaların üzerinde boğulan değil, sanki dinlenen biri gibi duran ihtiyar da sanki gülümsüyor gibiydi. Genç bir anda ihtiyardan daha çok kıyıdan uzaklaştığını fark etti. Bitiyordu her şey. "Gerçekmiş demek ki" diye düşündü, hayatı, arkadaşları, sevdikleri hızlıca gözlerinin önünden geçiyor gibiydi. İnsan ölüme yaklaşınca böyle oluyormuş. Su yutuyordu ama mücadeleyi bırakmıştı.
*****
Birden beklenmedik bir şey oldu; genç adam kolunun kuvvetlice yakalandığını hissetti, önce köpekbalığı aklına gelip telaşla çekmek istedi ama hemen yanında ihtiyar adamı fark etti. İhtiyar adam önce kolundan yakalamış, sonra yakasından tutup, onu bir bebek gibi çekmeye başlamıştı.
Göz açıp kapayana kadar kıyıya gelmişlerdi. İhtiyar adam, genci kızın yanına kadar atmış, nefesleniyordu. Gençlere gülümsedi;
"- Siz de, ben de bu gün güzel dersler aldık. Ben kendi adıma çok mutlu oldum. Siz kimseyi küçümsememeyi öğrendiniz. Ben de bu küçük dalgalarda sizi deneyerek, insanlığın ölmediğini gördüm. Delikanlı beni kurtarmaya gelmen, beni ne kadar mutlu etti sana anlatamam. Fakat ben daha bu dalgalara yenilecek kadar kocamadım"
İhtiyar kıyıda kendilerini toparlamaya çalışan gençlerin bir şey söylemesine fırsat vermedi;
"- Hoşçakalın !. . ." deyip yürüdü.
Gençler peşinden koşamadıkları ihtiyara şaşkınlıkla, içlerinde bir buruk sevinçle bakakaldılar.
Yazar: Ahmet Ünal Çam
insanlık ölmemiş daha :)
Tesekkürler.
gözlerim doldu çok çok güzel hikayeydi...
yakınımdaki insana "bu devirde malesef senin iyilik yaptığın insanlar iyilikten anlamıyor seni devamlı kullanmaya çalışıyorlar"diyen banada ders oldu...
Yapılması gereken ne ise onu yapmak gerekiyor. Gücün yettiği kadar bunu yapabilmek gerekiyor. İnsanlık ile enayiliği, Cömertlik ile kerizliği karıştırmadan yapmak gerekiyor.
Gaye insanların hakka yönelmesine vesile olabilmektir. Bir misyoner sitesinde onlara şirin gözükmek adına diyalog olsun diye sabahtan akşama kadar chat odasında nöbet tutmak insanlık değil enayilik hatta onlara hizmet ettiğin için bir webal olacaktır.
Elinde verebileceğin sadaka, zekat, kurban vs insanlık olsun diye bir serhoşun sofrasına meze yaptırmakta, dili yüreği kuran okuyan talebeye mutlu etmekte bizim elimizde.
İnsanlık savaş meydanında vatanı için kurşun sıkmak, esir aldığını da tedavi edebilmektir.
İnsanlığın hizmetin devri zamanı vs yoktur. Boynumuzun borcudur. coğu kez gaflete düşüyoruz o da ayrı bir mesele..
Biliyoruz esir düşman askerini tedavi ettikten sonra bir gün dönüp yine kurşun sıkacak. Ama olsun belki de hidayet kapısı aralanır.. Bunu da hiç bilemeyiz...
İnce çizgiyi görebilmek gerekiyor
Diline sağlık suvari kardeşim, insanlık ile enayiliği karıştırıyoruz.
Allah için yapılan iyilik, yerinde zamanında ve istenilmeyen bir iyiliktir, yap bırak ama isteyene zorla sana Ya Allah için
diyene vaktim yok!
İyiliğin ne olduğunu malesef bilmiyoruz ve kurtların elinde enayi oluyoruz sanki dini sorumluluk sanıyoruz.
Allah için olanı insanlar bilmez, biliyorlarsa karşılığı varsa iyilik değildir.
Hayır demesini bileceksin nerde ? kime?
Bunları da bilmiyoruz. ???
İlginiz için teşekkürler, iyilikler sizinle olsun,
İyilik bilene, sevgi hak edene, Herşey O'nun için olsun...
çok çok güzeldi kardeşim teşekkürler
çok güzel teşekkürler 8)
insan oglu iste aslinda herkesin yani basinda bu ihtiyar yasiyorda farkina varabilenler ancak allahi layikiyle anlayanlar, buda dünyada elimizdeki parmaklarin sayisi kadar herhalde, her keze o yanindaki ihtiyari görmeleri rabbim nasip etsin.