Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Ayna
Doğu ülkelerinden birinde yüksek bilinç öğretilerinin verildiği ”Zen Dergâhı’‘ nda öğretiye tamamlanmış birine törenle bir kitap armağan edilir.
Kitabı alan kişi, sayfaları açar bakar ve yüzündeki şaşkınlık ifadesiyle çevresine, gördüğünden ötürü oluşan hayretini yansıtır.
Bu töreni izleyen yeni
öğrencilerden biri kitabın bu kişide yarattığı şaşkınlıktan ötürü içindekini merak eder.
Ancak, tüm çabalarına karşın kitabın içeriğini öğrenemez. Öğreti bitmeden, bu kitaba el sürmek olanağı olmadığını kendisine anlatırlar.
Çaresiz dayanmış, öğretileri yutarcasına beynine katmaya, benimsemeye çabalamış dergâhın yeni öğrencisi…
Sonuçta beklediği gün gelip çatmış. Mezun olurken tören düzenlenmiş ve kendisine o kitabın bir eşi armağan olarak sunulmuştur.
Yıllardır, törende alacağı kitabın içindekileri merakla bekleyen bu öğrenci kitabı aldığı halde açmıyor her nedense artık içindekileri merak etme gereği duymuyormuş! Çünkü öğrendiklerinin dışında yeryüzünde önemli hiçbir bilginin olmadığını düşünüyormuş.
Ancak, kitabı ona armağan eden hocası üsteleyince açıp bakmış… Bakmış ki ne görsün; kitap, içinde ayna bulunan iki yapraktan ibaret!
Sayfalar arasında yazı yerine aynada kendisini görünce olanı kavramış öğrenci… Meğerse bunca yıldır öğrendiği yalnızca kendisiymiş.
Allah c.c. kullarına rahmeti olan dünya yaşamında, kulun öğrenmesi gereken en önemli kural, kendini tanımadır, kendini tanımayan kuldan, çevresini, sonrada Hakk’ı tanıması beklenemez.
İnsanda giz olan, gönülde ki gerçek Sevgi’yi ulaşması, insanın kendini keşfi ile mümkündür. Gerçek olan, sadece var olan Allah’tır, aynaya bakıldığında görünen, Allah c.c. varlığının ispatıdır.
_________________
Allah c.c. kullarına rahmeti olan dünya yaşamında, kulun öğrenmesi gereken en önemli kural, kendini tanımadır, kendini tanımayan kuldan, çevresini, sonrada Hakk’ı tanıması beklenemez.
teşekkürler kardeşim güzel tespit
Ne garip bu şaşkın ifadeyi bir tasavvuf ehlindede gördüm.
Ayna nesin sen?
Kendimi göreceksem neyi arıyorum ben?
Kır aynayı Teksin sen!
Bende şaşırdım, neyim ben?
Men arafe nefsehü, fekad arefe Rabbehü ('Nefsini bilen Rabbini bilir') dememis bosuna Peygamber efendimiz.
Güzel paylasim, tesekkürler.
Gerçek olan, sadece var olan Allah’tır, aynaya bakıldığında görünen, Allah c.c. varlığının ispatıdır.
Paylaşım için teşekkürler.Takdir Ettim