Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
EY NEFSİM !
Ey Nefsim!
Bütün gün günahlar içindesin, Allah-ü Teala bu halini görmüyor sanıyorsan kâfirsin. Gördüğüne inanıyorsan, çok cüretkâr ve hayâsızsın ki, onun görmesine ve bilmesine ehemmiyet vermiyorsun.
Hizmetçin sana itaat etmezse nasıl kızarsın. Allah-ü Teala’nın kızmayacağından nasıl emin oluyorsun?
Azabını hafif görüyorsun; parmağını aleve tut yahut kızgın güneşin altında bir saat otur yahut da hamam halvetinde fazlaca kal da zavallılığını, dayanamayacağını anla!
Yok, eğer, dünyada yaptıklarına ceza vermeyecek sanıyorsan Kur’an-ı Kerime ve yüzyirmidörtbin Peygambere ( aleyhimüs-salavatü-vet-teslimat ) inanmamış oluyorsun ve hepsini yalancı yapmış oluyorsun.
Allah’û Teala, Nisa suresinde : “Günah işleyen cezasını çekecektir.” buyuruyor.
O halde yazıklar olsun sana ey nefsim!
O kerimdir, rahimdir beni affeder diyorsan dünyada yüz binlerce kişiye niçin zahmet, açlık ve hastalık çektiriyor ve tarlasını ekmeyenlere mahsulünü vermiyor?
Şehvetlerine kavuşmak için her hileye başvuruyorsun da, o vakit niçin Allah, “Kerimdir, Rahimdir” isteklerimi zahmetsiz bana gönderir demiyorsun?
O halde yazıklar olsun sana ey nefsim !
Mevzulat-ül ulum