Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Her isin basi,din gayretidir.

Her isin basi,din gayretidir.

Bir büyük zât ogluna nasihatinda diyor ki: "Evvelâ, her seyden önce,Ehl-i sünnet i'tikâdi üzere ol.Her seyden çok Peygamber efendimizi sev.Peygamber efendimizi kendinden, anandan,babandan ve kardeslerinden daha çok sevmezsen hakîkî müslimân olamazsin".Özellikle Peygamberimiz diyor.Cünki, simdilerde Allahi sev diye asilayip,Peygamber efendimizi aradan çikarmak istiyorlar.Maazallah..!

Huzur Pinari,(canimiz, ruhumuz, herseyimiz,kâinatin Onun hâtirina yaratildigi)Sevgili Peygamberimiz,"sallallahü aleyhi ve sellem" efendimizi anlatmak ve sevdirmek için vardir,bunun için hizmet vermekdedir....Insallah en kisa zamanda Kâinatin efendisi,Efendimiz,Sevgili Peygamberimiz sallallahü aleyhi vesellemi anlatan yeni bir site ile hizmet kervânina bir yenisini ilave edecektir.(hazirlanmistir, ilaveleri yapilmaktadir).

Abdülhakim efendi hazretleri buyuruyorlar ki; "Bütün peygamberler Allaha asiktir,Allahü teala da peygamberine asiktir".

Azrail aleyhisselam, buyuruyor ki; Kim ki Cenab-i peygambere günde on salavat-i serife getirirse,onun ruhunu peygamberlerin ruhunu aldigim gibi alirim, acitmam buyuruyor. Bizim için bu müjdedir.

Îmân ni'metinin sükrünü yapabilmek için,îmân cevherini herkese anlatmak,duyurmak lâzimdir.Insanlar ebedî atesde yanmasin düsüncesinde olmak lâzimdir.Emr-i ma'rûf da bu demekdir.Bütün harblerin temelinde de bu düsünce vardir:(Lâ ilâhe illallah,Muhammedün resûlullah)kelimesini söylemek, söylememek...Bu mübârek kelimeyi söyliyenler kurtulmuslar, söyletmek için çalisarak ölenler sehîd olmus,ebedî Cennete gitmisler,söylememekde direnenler Cehenneme gitmisler.

Rabbimizin karsiliksiz ihsân etdigi,îmân ni'metine sükr edebilmemiz elbette lazimdir.

Îmânin temeli ve en mühim alameti,hubb-i fillah ve bugd-i fillahdir.Yani,Allahü tealanin sevdiklerini yalniz Allahü tealanin rizasi için sevmek ve Allahü tealanin sevmediklerini de yalniz Allahü tealanin rizasi için sevmemekdir[Bu,yalniz kalb ile olur,kavga etmek,dövüsmek demek degildir].Cünkü Hadis-i Serif'te, dünyada birbirini sevenler,ahirette de beraber olacaktir buyuruluyor.Allahü tealanin sevgili kullarini sevenler, son nefeste imanla ölürler.Ve mahser yerindede sevdiklerinin yaninda hasr olup, ahiret hayatindada beraber bulunurlar.Bunun için de,kimin sevilip kimin sevilmeyecegini iyi ögrenmemiz lazimdir... Kim oldugumuz degil,kiminle oldugumuz önemlidir.

Hadis-i serifde Peygamber Efendimiz 'sallallahu aleyhi vesellem' Herkes sevdiginin yaninda olacak buyuruyorlar. Demek ki insan,dünyada sevdiklerine dikkat etmelidir.Bu sevmek ve sevmemek,sahsi menfaati için degil,Allahü tealanin rizasi için olmalidir.Sevmek ve sevmemek kalp ile olur, beden ile olmaz.

Ates ile barut bir arada olamayacagi gibi,iki zit sevgide bir arada olamaz.Peygamber Efendimiz'i 'sallallahü aleyhi vesellem'i sevmeyeni sevemeyiz.Bu ise,kalpte kendiliginden hasil olur.Ilm ile olmaz.Ögrenilerek olmaz.Son nefeste iman, bu muhabbete baglidir.

Onun için büyüklerimiz "Insan sevecegi kimseyi iyi seçmeli, ona göre sevmeli…"buyuruyorlar.

Seviyorum diyen bir kimse,sevgilisinin düsmanlarindan kesilmedikçe,buna münafik,yani yalanci denir.Âsiklar, sevgililerinin dîvânesi olup,onlara aykiri birsey yapamaz. Aykiri gidenlerle uyusamaz.Iki zid seyin muhabbeti bir kalbde,bir arada yerlesemez.Iki ziddan birini sevmek, digerini sevmemeyi îcâb ettirir.

Allahü teala Isa aleyhisselama(Eger yerlerde ve göklerde bulunan bütün mahlûklarin ibâdetlerini yapsan,dostlarimi sevmedikce ve dost olmayanlardan uzaklasmadikca,hiç fâidesi olmaz),Musa aleyhisselamada;(Yâ Mûsâ! Dostlarimi benim için sevdin mi ve sevmediklerimden benim için uzaklastinmi?) buyuruyor.Her mü'min,Allahü teâlâyi sevmeyenleri sevmemeli, islâmiyyete yapisanlari sevmelidir.Peygamberimiz "sallallahü aleyhi ve sellem"(Ibâdetlerin efdali, müslimânlari müslimân olduklari için sevmek,kâfirleri,kâfir olduklari için, sevmemekdir) buyurdu.

Muhabbet, sevgilinin dostlarini sevmegi,dost olmayanlari da sevmemeyi îcâb ettirir. Bu sevmek ve sevmemek, sâdik olan âsiklarin elinde ve irâdesinde degildir.Calismaksizin, zahmet çekmeksizin kendiliginden hâsil olur.Dostun dostlari güzel görünür ve dost olmayanlari da çirkin ve fenâ görünür. Dünyânin güzel görünüslerine kapilanlara hâsil olan muhabbet de, bunu îcâb etdiriyor.Seviyorum diyen bir kimse, sevgilisinin sevmeyenlerinden kesilmedikce sözünün eri sayilmaz.Buna münâfik,ya'nî yalanci denir.

Allahü teâlâyi sevmeyenleri sevmek,insani Allahü teâlâdan uzaklasdirir.Teberrî etmedikce,tevellî olmaz.Ya'nî uzaklasmadikça,dostluk olmaz.

Insan kimi severse hep ondan bahseder...Mevlâna Halid-i bagdadi hazretleride,"Hak kapisinda ehil ve nâ ehil beraberdir" buyuruyor.Dünyada iken birbirini sevenler ayni yerde hasrolunca,bunlarin arasinda cennete giden biri bulunursa onun hatirina,o toplulukta bulunanlarin hepsinide avf edip,sen ehil degilsin deyip geri cevirmezlermis...bu bizim için büyük bir müjdedir....Dünyada bile bir insan hakkinda karar vermek için arkadaslarina bakilir,kimlerle beraber olduguna bakilir...O halde,Kim oldugumuz degil, kiminle oldugumuz önemlidir.

Müsrikler Peygamberimize,Hak Peygamber oldugunu madem iddia ediyorsun,bir bela gelsin de görelim dediler.Peygamberimiz buyurdu ki: “Aranizda ben varim, ben varken bela gelmez.” Büyükler buyuruyorlar ki:“Alimler,Peygamberimizin vârisidirler.Vâris her konuda vâris oldugu için, onlarin bulundugu yere de umumî belâ gelmez".O büyüklerin bulundugu yerler mânevî siginaktir.Peygamber efendimizin varisi olan bu müstesna zâtlar her konuda oldugu gibi, bu hususda da bizim için büyük nimetdirler.Nasilki gece karanliginda yildizlar gökyüzünde parlamaktadir,Bu mübarek insanlarin bulundugu yerler de,o sekilde parlamaktadir.

Bu büyükleri sevenler,Onlar gibi olmaga çalisirlar,Onlarin ahlakiyla ahlanlanmaga, Onlardan ilim ögrenmege çalisirlar, Onlarin halleriyle hallenmege çalisirlar, dolayisiyla dünyada iken o büyüklerin etrafi ahlak ve fazilet olarak yüksek insanlardan olusan kültür ve medeniyetin zirve oldugu yerler oldugu gibi,O mübarek insanlarin etrafindaki sevenleri ahiretdede beraber olurlar.Zira hadisi serifde buyuruluyorki; "dünyada iken birbirini sevenler,ahiretde beraber olurlar". O halde,Kim oldugumuz degil,kiminle oldugumuz önemlidir.

Iman çok hassastir,bir kelime ile gelir, bir kelime ile gider...Birisinin cebinde çok kiymeti bir cevher olsa,kimse çalmasin diye hiçbir yere birakmaz.Hep onu düsünür ve hiç unutmaz.Onu kimse çalmasin diye,akli fikri onu korumakta olacaktir.Nihayetinde bu bir dünya malidir,çalinsa ne olur, çalinmasa ne olur.Ama iman gitti mi,maazallah! Bütün seadetler gider,bütün felaketler gelir.Bir büyük zat buyuruyor ki;

Bu imanin korunmasi ancak imanini koruyanlarla beraber olmakla mümkündür. Imami rabbani hazretleri dünyanin kötülügünü anlatiyor; haramlardan günahlardan sakinmak dünyadan sakinmaktir.Bu kadar kiymetli imani muhafaza etmek nasil mümkün olabilir.Ne yapmak lazim onu korumak için. Buyuruyor ki; "Onu koruyanlarla beraber olmak lazim".

Tek basiniza, yabancilarla kalirsaniz kurtulamazsiniz çünkü insanin ahlaki bulasicidir.Kötü ahlakta bulasicidir,iyi ahlakta bulasicidir.Onun için iyi insanlar ile beraber olmak,kurtulmaya alamettir.O halde,Kim oldugumuz degil, kiminle oldugumuz önemlidir.

Bir çok insanin hakikati görememesinin sebebi gözüdür. Gözüne inanan mübarek bir zatin kiyafetine,meslegine bakarak yanilir,Onu dinlemez ve istifade edemez.Basdaki göze degil, kalbdeki göze tâbi olmak lazimdir,kalbdeki göz, dogruyu-yanlisi ayirir,kimin sevilip kimin sevilmeyecegini bilir.Hakki hak,bâtili bâtil bilir...Hiç kimsenin meslegine veya kiyafetine bakarak karar verilmez,isin kaynagina bakilir,naklettigi bilgiyi nerden aldigina bakilir,bedenin gidasini iyi seçtigimiz gibi ruhun gidasinida iyi seçmege mecburuz.

Bedene bozuk gida alan dünyasini yikar,fakat ruhuna bozuk gida alan ahiretini mahveder.Pis borudan sifa gelmez.Suyun kaynagida,geçtigi yoluda temiz olmalidir.Peygamber efendimize aleyhisseletü vesselam,Ebu Bekrin radiyallahü anh gözü ile bakanlarla,ebu cehlin gözü ile bakanlar elbette farklidir.Eger insan bu zatlara,bu gözle bakarsa kör olur. Eger mübarek bir zat diye bakarsa kalb gözü açilir.Eger Allahu teala bir kuluna hidayet nasip etmisse,ona ehli sünnet itikadini vermisse, ona sevgili bir kulunu tanitmissa,o bu gözle olmaz.

Bu kalp gözü ile olur.Böyleyse,kalp gözü açilmistir.Kalp gözü,hakki batildan ayirmak içindir,uçmak-uçurmak için degildir bunu iyi anlamak lazim...En zor is hakki batildan ayirmaktir.Peygamber efendimizin de duasi var,aleyhisseletü vessellem,“Ya rabbi bana hakki hak,batili batil göster.”buyuruyor. Bir kisi hakka batil diye saldirirsa, batila hak diye sarilirsa mahvolur.Peygamber efendimiz, ümmetim yetmisüç firkaya ayrilacak,yetmis ikisi bozulacak ancak biri dogru yolda kalacak buyurmuslardir.

Bu yetmis iki firka,cehennem atesine girecektir,itikat bozuklugu oldugu için cehenneme gidecektir.Ates bu pisligin temizlenmesi içindir fakat peygamber efendimiz ümmetim dedigi için,bunlar daha sonra cennete girecektir.Kimsenin tek basina dogruyu bulmasi mümkün degildir…ehli sünnet alimlerinin kitaplarindan satir satir seçilmis,onbinlerce çiçekten toplanan bal gibi olan Tam Ilmihal Seadet-i Ebediye gibi kitablari okumalidirki,kitab mühim bir arkadastir,iyi seçmek lazimdir...

Ehlisünnet alimlerinin kitablarini bulanlar, bu büyükleri sevmege baslar.Dünyada ve ahiretde Onlarla beraber olmak isterler,onlar gibi yasamak isterler. Dolayisiyla O büyükleri sevenler Onlarin sevdiklerinide severler, Efendimizin nasil sevilecegini ve Efendimize nasil tâbî olunacaginida O büyüklerden ögrenmis olurlar.

Peygamber efendimiz aleyhisselatü vessellam buyuruyor ki; Nerde ilim varsa orda din vardir,nerde ilim yoksa orda din yoktur.Bu büyüklerin yolu; ögrenmek- ögretmek ve tatbik etmektir.

Allahü tealaya emanet olunuz efendim.Cuma gününü tebrik ederiz,müstecâb dualarinizi istirham ederiz efendim.

Ali Zeki Osmanagaoglu

Selam Sevgi ve Dua Ile

kıssadan hisse