Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Nimetlere karşı nankörlük ve ihanetin çirkinliği (Hutbe)
Bu haftaki hutbemiz, üzerimizdeki nimetlere karşı nankörlük ve ihanetin çirkinliği hakkında olacaktır.
İnsanoğlu bütün mahlukatın efdali olarak yaratılmış, kendisine verilen nimetler başka hiçbir mahluka verilmemiştir.
Cenab-ı Hakkın, hangi nimeti için, “bu nimet olmasa da olur” diyebiliriz ki!
Üzerimizdeki nimet ve ihsan-ı ilahi o kadar çok ki, bunun farkında bile değiliz. Ya bir de nimeti vereni unutup, nankörlük yapanlara ne demeli! Cenab-ı Hak Kur’an-ı Keriminde onlardan şöyle bahseder:
Pek nankördür o insan Rabbine, üzerindeki nimetin hakkını tanımaz, şükrünü eda etmez. Mazhar olduğu füyuzat-ı ilahiyyeyi hesap etmez. Ve o kendi şahittir buna. Ve o sevdiği serveine kavidir. Onu kazanmak, elde etmekte haristir. Fakat onun hakkını şükrünü ödemeye gelince, zayıflığını ileri sürer ve vermek istemez, kaçınır da nankörlük eder. Fakat bilmeyecek mi, deşildiği zaman o kabirdekiler. Ve deridiği zaman, o sadırdakiler. Gönüller de saklanan bütün sırlar, niyetler ve maksatlar. O gün Rableri onlardan haberdardır.
Üzerimizdeki en büyük nimetlerden biri, iman ve hidayet üzere olma nimetidir. Bu nimete karşı nankörlükten daha büyük bir felaket yoktur. Kendisine iman ve hidayet ulaşmışken, bu nimetin kadrini-kıymetini bilmeyip, sapıklığa düşenler hakkında Cenab-ı Hak şöyle buyurur:
“Hem o gün ki, zalim ellerini ısıracak. Eyvah, diyecek. Keşke peygamberin maiyyetinde bir yol tutaydım. Eyvah! Keşke falanı dost edinmeyeydim. Vallahi bana hidayet gelmişken, o beni sapıttı. Şeytan insanı çok yardımsız bırakıcıdır.
Bir de nimetin içindeymiş gibi görünüp, mahrum kalanlar vardır. Mertçe içindeki sapık inanç ve itikadını söyleyemez. Herkes gibi müslüman görünüp, İslama, dine ve dini hizmetlere yapmadığı hainliği kalmaz. İşte bunlar hainlerin en aşağıları olan münafıklardır.
Cenab-ı Hak Kur’an-ı Kerimin muhtelif yerlerinde münafıklar ve onların yapmış oldukları hainliklerden bahseder.
Zeyd ibn-i Erkam anlatıyor: “Bir gazada idim. Abdullah İbn-i Übey’i işittim. “Rasülüllah’ın yanındakilere nafaka vermeyin. Onlara olan maddi ve manevi desteğinizi kesin” diye müslümanlar arasına tefrika sokmaya çalışıyordu. Duyduklarımı Allah rasülüne, bilvesile haber verdim. O da, her iki tarafı dinlemek üzere huzuruna çağırdı. Münafıklar inkar edip, yalan söylediler. Rasülüllah Efendimiz de, zahirlerine bakarak, onların lehine hüküm verdi. Ben yalancı durumuna düştüm. O günler, hayatımın en kederli günleriydi.
Bir gün Rasülüllah beni, huzuruna çağırarak “Ya Zeyd Allah-ü Teala seni tasdik, onları ise tekzib etti” deyip nazil olan süre-i celileyi tilavet ettiler. Cenab-ı Hak o münafılar hakkında şöyle buyuruyordu: “Hıyanetleri meydana çıkan o münafıklara: Gelin, Rasülüllah sizin için istiğfar ediversin, diye söylendiği vakit, başlarını çevirdiler, kafa tuttular. Ve gördün ki onlar kibir taslayarak, yüz çevirip yan çiziyorlardı.
Muhterem Müminler!
Şunu hemen belirtmek icabeder ki hepimiz beşeriz. Bazen yaptığımız hatalar, sadece kendimizde kalmayıp, bizim dışımıza da sirayet edebilir. Kendi hatalarımız sebebiyle bir davayı lekeleyebiliriz. Müslümanlar olarak en çok korkmamız icabeden hususlardan biri de budur. Kişinin günahı kusuru kendine aittir. Cenab-ı Hakk’a yalvarıp günahının affını isteyebilir. Ancak davaya verdiği zararı hangi tevbeyle temizleyebilir ki!
Külfet, nimetin büyüklüğüne göredir. Bunun içindir ki Varis-i Resul olan Silsile-i Sadat'tan Ebu'l Faruk Hazretlerinin mübarek beyanlarına göre şu mübarek sözleri hiç hatırdan çıkarmamak lazımdır
"Şu anda Ümmet-i Muhammed’in evladı sizlerin imdadını bekliyor. Bu işin ihmal edilecek tarafı yoktur. Rutbesi ne kadar yüce ise, mes’uliyeti de o derece büyüktür. Bu kadar okuduktan ve hakikati anladıktan sonra, eğer gönderildiği yerde hizmet etmeyen ve vazife yapmayan olursa, iyi bilsin ki kıyamet gününde, iki elim, on parmağım yakasında olacaktır."
// mollacami.net // Hadimül Kuran //
[font=Verdana]
Allah razi olsun,
Tek korkum, munafiklar, hiç bilemiyoruz gercek yüzlerini bizi bataga cekiyorlar dost gibi ama Rabbim büyük Gercek yüzlerini aciga cikariyor yolunda isek.
Anlamadigim neden iman edenin pesindeler? neden kendilerinden olani bulmazlar?
Buda imtihanin parcasi mi?
Uyanik olmak gerek, Rabbim yardimcimiz olsun.
Allah razı olsun kardeşim hadimül kuran.
hocam bu güzel hutbelerinizle bildiklerimzi yada unuttuklarımızı,
tekrar hatırlamamıza vesile oluyorsunuz ne güzel.Allah sendende razı ve memnun olsun.
allah razı olsun degerli kardeşim