Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

MERCAN SUYU

MERCAN SUYU

Bir zamanlar orta yaşlı bir çift, çocuklarını yetiştirip evlendirmişler. İşlerini düzene soktuktan sonra da “Bizde hac görevimizi yerine getirelim” demişler. O zamanlar hacca gitmek şimdiki gibi kolay değilmiş. Bırakın uçakları, motorlu taşıtlar bile yokmuş. Hayvan sırtında uzun yolculuklar sonunda kutsal yerlere gidiliyormuş.

Çift hazırlıklarını yapmış. Varını, yoğunu, para, altın cinsi ne varsa keselerine koyup bellerine sarmışlar. Develerine atlayıp yola koyulmuşlar. Yol uzun olduğu için zaman zaman kendilerini ve hayvanlarını dinlendirmek için yerleşim yerlerinde mola veriyorlarmış. Yine dinlenmeye gereksinim duydukları bir köyde mola vermişler. Gece bir eve konuk edilmişler. O gecenin sabahında hanım pencerenin perdesini açmış, bakmış güzel bir köy fakat insanlar at ve eşeklerle su taşıyorlarmış. Kaldıkları evin sahibi de suları getirmiş yerlerine yerleştiriyormuş. Merak edip sormuşlar, ev sahibi de onlara “Köyümüzde su yok” demiş. “Şu tepenin arkasından su getiriyoruz. Köyümüz yoksul. Suyu buralara getirmeye gücümüz yetmedi.”

O akşam çifti almış bir düşünce...

Kadın, “Bey, bu işe pek canım sıkıldı” demiş. “Biz bu paramızla hacca gidip geleceğiz iyi, güzel, hoş, hacı olmak iyi bir iş, ama bu köyü susuzluktan kurtarma görevimizi yerine getirmeden hacca gitmeyelim. Ne dersin?

Adam dalgın dalgın, “Hanım, bende aynı şeyi düşünüyorum” demiş.

Ertesi gün köy muhtarına gitmişler, düşündüklerini anlatmışlar. Muhtar bu işe çok sevinmiş. Hemen hazırlıklar başlamış. Araç gereç alınmış. Ustalar bulunmuş. Çalışmalar hızlı bir biçimde yapılmış.

Su köye pek yaklaşmış ama hacı adaylarının da paraları tükenmiş. “Ne yapalım?” derken; kadın boynundaki mercanlarını çıkarmış ve “Yeterse işe devam edilsin” demiş. Gerçektende işe yaramış. Köye su gelmiş. İşçi olup çalışan köy halkı da suya kavuşmuş. Köy halkı, bu iyilik karşısında ne yapacaklarını bilmiyorlarmış.

Köye gelen suya, son kez yapılan yardımın mercanların satılmasıyla elde edilen gelir olduğundan, köyün suyuna “Mercan Suyu” demişler.

Köy halkı bu iyi yürekli çifti hiç bırakmamış. Onlar da köyü ve köy halkını çok sevmişler. Köy halkının mutluluğu onları da mutlu etmiş.

kıssadan hisse