Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

TAKVİM YAPRAĞI

Her gün bir yaprağını kopardığımda bana, günü tarihi gösteren bir takvimim var odamda. o her gün ilgi istiyor, dokunmamı, okumamı, güne onunla başlamamı, günü onunla paylaşmamı istiyor.

Duvara ilk taktığım günü hatırlıyorum. Hiç bitmeyecekmişcesine çoktu. kocaman bir tomar, bir sürü yaprak. Ona ilk defa bambaşka gözle baktım. Gözüm gitgide incelen bedenine takıldığında anladım. Ahh! Benim tek,tek yapraktan meydana gelen yakvimim. Sen meğerse bana her gün, günü hatırlatmaktan çok daha önemli bir şey yapıyormuşsun. Ne kadar aptalım."geçip gitmeyi" anlatmışsın bunca gün. Elimin altında uçup giden günleri, neredeyse gözüme sokmuşsun da ben anlamamışım. Her gün yaprağını koparırken, aslında hayatımdan bir günün daha gittiğini kalanların, var olanların değerini, gerektiğini anlatmışsın da şu benim sağır kalbim guymamış seni bu güne kadar.

Yaprağını koparıp, kenara koyarken, benimle konuştuğunu neden hiç düşünmedim? Neden duymadım bunca zaman söylediklerini? Şimdi neredeyse bir çırpıda sayabileceğim zarif yapraklarını görünce anladım, söyleyeceğin şeyler olduğunu.

Her gün bana; "bugün benden bir yaprak daha koparırken hayatından bir gün daha gidiyor. Bunu hatırla! Bak, beni buraya takarken koskocaman bir tomardım. Şimdi ise ipinceciğim. Benim yapraklarım mı sadece eksilen? Hayatın bu kadar hızlı akıp gittiğini, sana daha başka nasıl anlatabilirim?

Bırak artık günleri boşa geçirmeyi! Sen, sana söylediklerimi duy! Unutma ve hayatına sahip çık! demişsin de ben... Ah ben, ne salakmışım, sevgili takvimim? Neredeyse bir yıldır birlikteyiz. Seni bu kadar geç duyduğum için affet beni!..

Hikayeler