Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Arkadaşım

Arkadaşım

Bir arkadaşım var, biliyorum sizinde vardır. Olsun tabi ki, siz; arkadaşsız mı ? kalacaksınız.? Ama benim arkadaşım bitananedir ve çok iyidir, yo sizin arkadaşınıza
kötü demiyorum, onlarda bi tanedir ve eminin çok iyilerdir. Hani böyle güzel
arkadaşlar tüm dostlar başına hiç çekinmeden rahatlıkla diyebileceğim kadar iyidir,
arkadaşım, canım arkadaşım ve İslam üzere olan arkadaşım.

Yok ! yok canım ta yıllar öncesinden; çocukluk,okul,medrese,yurt, mahalle,askerlik,masa veya iş arkadaşım değil, daha yeni, yep yeni bi süre önce
tanışıverdik bi anda ruhumuz anlaştı; sanki o ben, ben oy dum gibi hissettik, duygumuz
sevincimiz, üzüntümüz aynı oluyordu belki içimde özlemini duyduğum eksikliğimi
tamamlayan bu arkadaşımdı, evet, evet bu oydu, canım arkadaşım.

Daha ilk günümüz ve ilk anlarımızdı Peygamberimiz Hazreti Muahmmet
Mustafa (s.a.v.) efendimizin sevdiği ve yapmamızı tavsiye buyurduğu ve kendilerinin
bizzat yaptıkları güzel bir hasleti ile mukabelede bulundu arkadaşım; bir hak aşığının kitabını benim için seçmiş, kendisi okumuş, feyiz ve bereketlenmiş, istemiş ki, arkadaşı da bu leziz
tadan, tadlansın diye özel olarak seçivermiş itina ile pakat ederek hediye göndermişti ve
okumamı da perçinleştirmek için; bi süre sonra imtihan edeceğim oku! tamam mı ? diye de
sıkıca tenbih etti. O’ nun arkadaşı olarak o feyiz ve bereketlendiği, itina ile seçtiği kitabı
lütfetmiş göndermişti, coşku ve neşe içinde okudum, okudukça da arkadaşım gibi feyizlendim, bereketlendim ve belki de onun gölündeki huzuru buldum.
O’ nunla bir araya gelebilmeye adeta can atıyordum, çünkü o bana Hakkı tavsiye
ediyordu, iyi yi ve doğruyu gösteriyordu. Her karşılaştığımızda selamlaşıyor, hal ve hatır
sual ediyor, hayır dualarda bulunuyordu. Sözünü ALLAH (c.c.) dan bahsederek açıyor;
Peygamberimiz Hazreti Muhammet Mustafa (s.a.v) Efendimiz den, Ehli Beyitten, Ashab-ı Kiram’ dan, Evliyalardan, seyyidlerden, pirlerden ve ALLAH (c.c.)’nun dostlarından anlatıyordu, zaman su gibi akıp gidiyordu ama bu lezzetten zamanın bu denli tez geçtiğini
hiçmi, hiç fark edemiyordum ve sözü, sohbeti hiç bitmesin bu minval üzere hep devam etsin
istiyordum. O kadar tatlı ve latif güzel bir uslubla anlatıyordu ki; o ‘ nu dinlemek haz veriyordu. Canım arkadaşım; İslam üzere olan arkadaşım.
“ Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim. “ sözüne tıpa, tıp uyan
bir arkadaşımdı, onun içinde işte benim arkadaşım bu, herkese rahatlıkla diyebileceğim
arkadaşımdı. Bilgili ve kendini yetiştirmişti. Hiçbir ücret ve menfaat beklemeden, ummadan
bana hayrı anlatan ve beni hayra davet edendi. Hazreti Muhammet Mustafa (s.a.v.) efendimizin “ Gördüğünüzde size ALLAH’ ı hatırlatan, konuştuğunuzda
bilginizi artıran, ilmiyle de size ahireti hatırlatan, sizin için en hayırlı arkadaştır. Sözlerindeki
tarifine tıpa, tıp uyan, canım arkadaşım, İslami yaşantılı arkadaşım.

Arkadaşım; bir süre uzaklaşacaktı, zahiren gitmişti, ama o aslında gönlümde duruyordu.
Gönderdiği değerli kitabı, dinlettiği ilahi ve ezgileri ile her bir konuşma ve sohbetlerinin her birisi ayrı bir konferans mesabesinde olan sohbetleriyle ve tanıyabilme bahtiyarlığımla sen,
gitmemiştin arkadaşım, hep kalbimdesin, senin gibi arkadaşıma herkeslerin ihtiyacı vardır.
Ben seni bilebildim, bir damlada olsa alabildim, senden. Gittiğin yerlerde yine anlat, anlatacağını da biliyorum. Anlat ki; senden alsınlar, bir nebzede olsa senden istifade etsinler.

Yolun açık olsun. Güle, güle git. ALLAH’ a emanet ol. Canım arkadaşım, İslami yaşantılı güzel arkadaşım.
m u r a d
27 Ekim 2007

Sevgi, Özlem...