Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim


1 dk.sonrası bile çok geç olabilir..

Çocuktum.Bebek sevgisinden 'çocukça' dilimle anlardım.Derin duygulara dalamazdım şimdiki gibi.Sonra büyüdüm.Kardeşimle aramda pek yaş olmadığı için kardeş büyütenlerden olamadım her ne kadar özensem de.Ben buna kendimi çoktan alıştırmışken bir telefon aldım ismimi koyan amcamdan.'Kızım olacak ismini sen koy.'
'Ben mi?' dedim 'O kadar insan arasında benim mi koymamı istiyorsunuz?'Şaşkınlık ve büyük sevinç arası bir duyguydu.Daha doğmadan sevmiştim onu.Düşündüm düşündüm isim ne olabilir diye ama boşuna düşünmüşüm ki büyükler varken bize isim koymak düşmezdi.'Şeyma olacak' dedi büyükler ve oldu.'Olsun' dedim Şeyma'nın çocuğu olursa onun ismini de ben koyarım diye düşünmüştüm.Sonra Şeyma doğdu ben onu doğduktan birkaç ay sonra görebildim memlekette olduğu için.Birçok çocuk ilk defa gördüğü insanı yabancılar ağlamaya başlar.şeyma öyle yapmadı görür görmez gülücükler atıyordu.İşte o ilk gülücüktü kalbime yerleşmesindeki ilk vesile.Şeyma büyüdü 1.5 yaşına falan gelmişti (yanlış hatırlamıyorsam)İstanbul'a geldi.10 günlük misafir olarak.Yeğenlerine özenen,ufak çocuklarla vakit gecirmeye doyamayan bizim evimize şeyma gelmişti.Ne de muhtactı elleri bize.Yürüywemiyordu da henüz biz yardımına koşardık.Bilgisayar başında bile oturmamıza izin vermezdi.Elmalara bir defa diş geçirir sonra ötekini alırdı.Babamı dedem zanneder akşam gelice kapıya koşardı.Bir çok işime mani olurdu da Şeyma yine de kıyamazdık tabii.Derken 10 gün bitti de Şeyma nın dönme vakti gelmişti.İlk defa bir çocuğu bu kadar özledim de gönderirken ve her aklıma geldiğinde ağladım.Şeyma bizde kocaman bir sevgi bırakıp da gitti.Artık hayallerde hep şeyma vardı.'Köye gidince şunu yapıcam para biriktireyim Şeyma'ya şundan alırız,büyüyünce Şeyma ya şunları öğretiriz Allah izin verirse..'diye halaller kurdum hep.derken şeyma yine geldi 3 ay sonra ama ben göremedim.Birkaç saat önce dönmüştü çünki.Ondan sonra da hiç göremedim zaten.Yaz geldi ne köye gidebildik ne başka bir yere.'Neyseki Şeyma gelecek öyle görürüz' diye hayalini kuruyorken Şeymanın haberi kendisinden önce geldi..
Cuma günü amcamın gelmesini bekliyorken bir türlü gelmedi.1.5 saat gecikmişti.şüphelendik rahatsızlandı zannettik.Sonra yengem geldi ve köye gittiğini söyledi.Dedem rahatsız dedeme birşey oldu sandık.Arabaya binince söyledi.'Şeyma göle düşmüş!'Nasıl yani yoğun bakımda falan mı diye düşünüyorken sordum 'eee..'Öldü cevabını alınca sustum sadece sustum.O anki hislerimi hiç ama hiç hatırlamıyorum.Nasıl oldu deyince de anlattı.'İçerde kazan var ocakta yanmasın diye dışarıya çıkarmış annesi çalışanların yanına.Hangi ara gitti kimse anlamadan göle düşüvermiş ve kalbi patlamış çocuk boğulmamış'
Neydi bu Allah'ım nasıl bir his nasıl bir duygu anlaması güç.Sadece kendi kendeime 'Şeyma yok,Şeyma öldü' diyebiliyorum.Peki ya ertelediğim hayaller?
Hani sen büyüyecektin de şeymamvali olacaktın ya başımıza?
Hani biz senle neler yapacaktın?
Bakmaya bile kıyamazdık da o masmavi gözlerine şimdi hiç yoksun ya meleğim!
Başından ayrılamıyor baban korkarsın üşürsün diye.
Korkmazsın değil mi sen?Korksaydın hergün o göle bakıpta geri dönermiydin?Melekler mi çağırıyordu seni oynamaya o yüzden mi gittin?En kalkpsiz dedğimiz insanlar bile şuan senin için ağlıyor.Cennet meleği olacağın için mi herkese kendini sevdirdin?Ahh şeyma..Hani sen yürüyemezdin de gözlerimizin içine bakardın ya'tutun elimden ' diye.Birkez sdaha uzatsaydın ya elini bir kez daha tutabilseydim.Birgün daha kalsaydın ya burda 10 gün değil 11 gün geçirebilseydim.
Sen varken param yoktu da hani biriktirip alırım diyordum şimdi sen yoksun ben kime alayım o güzel elbiseleri?Kimi sevelim seni sevdiğimiz kadar?Birkwez daha deseydin ya babama dede diye birkez daha duyabilseydik ya.Birkez daha görebilseydik o yaramaz hallerini.Gelseydin ya keşke.!Seninle buluşmamız ahirete kaldı öylemi?Anne ve babanın elinden tutacaksın ya cennete girerken..Beni de unutma emi meleğim ben seni çok özledim.
Hani bir göz varya durmadan ağlar,
düşünki bir yürek durmadan yanar,
Sadecew acıkan bebekler mi ağlar
Bu yaşta bizi de ağlattın ayrılık,
Ölüm ver Allah'ım verme ayrılık..
Ölümüne alıştık da meleğim ayrılık acın dinecek gibi değil...!

2 yaşında salı günü kaybettiğim amcamın kızı için yazdım bunu.Karşımda o varmış da konuşuyormuşum gibi.Nerde yaynılamam gerek bilmiyorum.Bu yazyı yayınlamam doğru mu onu da bilmiyorum ama insan derdini sevdikleriyle paylaşırsa derman bulur.Şunu demek istedim bu yazıyı okuyanlara.Kesinlikle hayallerinizi ertelemeyin.Çocuğunuz vardır birşey ister ona zararı yoksa yapmaya çalışın bırakın yarını 1 dakika sonrası bile çok geç olabilir,bilemeyiz.Dostlarınızı sevdiklerinizi de ihmal etmeyin onun da ani haberi sizi yıkabilir.BUnlar bilindik laflardır belki ama ben anlatmak istedim .Mollacami benim yakın arkadaşım sostuma içimi döktüm sadece.Şehid vereli 3 ay olmadan Şeymamın gitmesi birçok şeyi anlamama vesile oldu.Allah hepinizden razı olsun dualarınızı beklerim.

sadece hayalleri gerceklesrirmek degil insan sevdiklerine söylemek istediklerinde bile gecikmemesi gerekiyor bence.. sevgi sözcükleri gec kalmis olabilir... :(

yazın çok güzel olmuş tebrik ederim.

ayrılıklar genede hüzün verir,lakin mevlanın takdirine boynumuz kıldan ince kılıçtan keskin olur.. .mevlamız rahmet eylesin.sabırlar kardeşim

Elbette ki veren de O alan da O.
Allah razı olsun.


Serbest Kürsü

MollaCami.Com