Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Allah'la Bağlan Hayata

DUASIZ ve sevgisiz olmuyor, yaşanmıyor. Duasız bir hayat, sevgisiz bir hayat, ruhsuz, dipsiz ve karanlık. Yaşanmıyor oralarda. Sevginin, ilginin en kalbî, en ruhî yanıdır dualar. Hani, “gönül gitmeyince ayak da gitmiyor,” derler ya. Hele gönül bir gitmek istesin, hele sevdiklerini bir arasın, hele bir görün nasıl ulaşıyor güller gibi dualar. Mesafelerin kalktığını görürsünüz o zaman. Hayatı hayat eden ve onu gayesine en uygun şekilde büyüten, anlamlı sevgiler ve dualardır hep. Sayısız örnekleri var hayatımızdan ve okuduklarımızdan. Sadece birini arz edeyim.
Bir araştırma yapmışlar bir zamanlar. Aynı bahçeye iki fidan dikmişler. Birisiyle ilgilenmişler; bir bahçıvan her gün gelip sulamış onu. Toprağını bellemiş, dallarını ellemiş, budamış. Arada bir de yapraklarını okşamış, hatta konuşmuş onlarla. Öpmüş filizlerini, yeni sümbüllerini. Diğer fidan da büyümekteymiş yağmurlardan su, rüzgârlardan gıda alarak. İkisi de meyve vermeye başlamışlar aynı baharda. Ne var ki bahçıvanın ilgi gösterdiği ağacın meyveleri hem daha iri, hem daha olgun imiş. Ölçümlerde de besin değeri diğerinden daha yüksek çıkmış. Dahası da var, bu ağaç bahçıvanın geldiği kapıya doğru eğik büyümüş, sevgisiyle. Siz bu iki fidanı bir küveze konulmuş iki bebek olarak da düşünebilirsiniz. Sevginin ne olduğunu o zaman çok daha iyi anlayacaksınız.

ALLAH’IM olacak olanı sadece Senden istiyorum. Bana irademi bu yolda kullanma fırsatı tanıdığın için Sana hamd ediyorum. Bana konuşmayı öğrettin, güzel sözler bellettin küçücük dilime. Anne, baba, kardeş, dost, sevgili yarattın. Öğretmen gönderdin eğittin. Seni, Peygamberimi ve hayatı tanıtan, gösteren her şeye sonsuz teşekkürler ediyorum. Bu nimetleri Senin adına getirdikleri için, sonsuz şükranlarımı sadece Sana sunuyorum. Sen, Sevgiyi yaratan ALLAH’ımsın. Sevgiye, her şeyden daha layık olan Yaratan’ımsın. Verdiğin bu sevgi nimetini, nasıl istiyorsan o şekilde kullanmama yardımcı ol. Hayat Seninle güzel ALLAH’ım. Sana bağlanınca, yaklaşınca güzelleşiyor her şey. Senden uzaklaşınca güneşten, ışıktan mahrumum. Rahmetin güçlü bir çekim alanı oluşturuyor. Nerede olursam olayım, sonsuz şefkat ve rahmetinle kuşatıldığımı görüyorum. Hiç kimseyle değil ve başka hiçbir şeyle değil, sadece ve sadece Seninle bağlanıyorum hayata. Hayat ki zaten Senin. Hayatı veren Sensin. Ve onu Sana emanet ediyorum. Güzelleştir Rabbim hayatımı ve ahlâkımı ne olur? Sevgilinin hayatını, hayatıma örnek kıl. O’nu (s.a.v.) önder ve rehber kıl. Aranan tüm örnekler ve güzellikler hep onda. ALLAH’ım adını, dilimden düşürme hiç.


Dilinde her daim “ALLAH ALLAH” zikri olan bir adam varmış. Bu adam bir gün “ALLAH ALLAH” demeyi terk etmiş. Bir gece rüyasında Hızır Aleyhisselamı görmüş. Sormuş adama Hızır: “Niye ‘ALLAH ALLAH’ demeyi terk ettin?” Adam cevap vermiş; “Yıllarca ‘ALLAH ALLAH’ dememe rağmen bir gün olsun Rabbim, bana ‘buyur ey kulum’ demedi ki.” Hızır, acıyarak bakmış adamın yüzüne ve demiş ki:

“Be adam, ALLAH’ın sana ‘ALLAH ALLAH’ diye söyletmesi zaten ‘Buyur ey kulum’ demesiydi.”

Bu öyküdeki adam gibi, senin sonsuz rahmetine rağmen senden uzak kalmaktan sana sığınıyorum. Ey nefsim durma, sen de koş ALLAH la bağlan hayata....

Selim Gündüzalp

Serbest Kürsü