Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
yaşadığım bir tcrübe ve allahımın bana bir uyarısı?
sene 1991 askerden geldim ve nişanlıyım enkısa zamanda düğün yapmam lazım malum o zaman körfez krizi var,
hamdolsunki çalıştığım firmanın işleri iyi idi ve ben sabah 8 den gece 11 e kadar çaılışıyor ve yataksız yorgansız tahtanın üsütünde yatıyordum,
bir akşam öğlen tablotdan kalma patates yemeğini yiyordum ki ekşimiş idi ama çaresiz yemek zorundayım,ve binanın kapısı meydana açılıyordu,o arada iki genç brbirine sarılmış caddede yürüyorlrdı,yarabbi bu ne kötü kader,millet gezerken ben nişamlımdan memleketten uzak ekşimiş yemeği yemek zorunda kalıyorum diye sitemde bulundum,
15 20 dakika sonra yaşlı ve üstü başı yırtık bir çift meydana doğru geliyorlardı herhallerinden ihtiyaç sahibi oldukları belli idi ve acıdım o arada at arabasıyla karpuz satan bir vatandaş onlara bir karpuz verdi,
çok sevinmiştim olayı seyrediyordum arabacı gitti ve adam oturdu karpuzu önüne aldı hanımıda kesecek bir alet arıyordu ,bayağı dolaştı bulamadı sonunda adam karpuzu yere vurdu ve yarıldı ama oda ne karpuzun içi bembeyaz,moralim bozulmuştu hatta karpuzcuya beddua etmeye bile başlamıştım,
adamcağız uğraşıyor ama bir türlü karpuzu yiyemiyor bırakıp gidiyor az uzaklaşıyor geri geliyor bidaha girşiyor ama nafile yiyemiyor belki 3 5 defa tekrarladı ama yiyemedi ve gözden kaybodular,
o anki duygularımı anlatamam ve hala sanki o anı yaşıyormuşum gibi içim burkuluyor
hemen allahıma tövbe ettim demekki beterin beteri var kendine gel ey nefsim dedim,