Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
NIMETLERE SUKUR-hutbe
Muhterem Muslumanlar!
Bu haftaki hutbemiz NIMETLERE SUKUR hakkindadir.
İnsanoglu, Allah-u Teala tarafindan maddî ve manevî nimetlerle sarilmis bir mahluktur. Nefes alış verişinde bile iki nimeti aynı anda yaşamaktadır. Allah Teâlâ’nın lütfettiği nimetlerin tespit edilip sayılması mümkün değildir. Nitekim Mevlamiz K.Kerim`de; “O size istediğiniz her şeyden verdi. Allah’ın nimetini sayacak olsanız sayamazsınız. Doğrusu insan çok zalim, çok nankördür”(Sure-i İbrâhim, 34) buyurmaktadır.
Evvela bizi insan olarak yaratip, iman etme serefini nasib ettigi icin Rabbimize şükretmeliyiz. Bize akıl verdiği için, iyiyi kötüyü, doğruyu yanlışı birbirinden ayırabildiğimiz için şükretmeliyiz.Bize sihhat verdigi icin, yediğimiz sebze ve meyveler, istifade ettiğimiz her türlü hububat için, içtiğimiz ve kullandığımız su için, etinden, sütünden, yününden, derisinden, balından istifade ettiğimiz hayvanlar ve sayılamayacak kadar muhtelif nimetler için şükretmeliyiz.Cenab-i Hakk K.Kerim`de bizleri, bu nimetlerin kiymetini bilmeye, üzerinde tefekkur etmeye ve bunlara karşı şükretmeye şöyle davet etmektedir:
“Allah sizi, analarınızın karnından siz hiçbir şey bilmez durumda iken çıkardı. Şükredesiniz diye size kulaklar, gözler ve kalpler verdi”(Nahl,78). “İçtiğiniz suya ne dersiniz? Siz mi onu buluttan indirdiniz, yoksa indiren biz miyiz? Dileseydik onu acı bir su yapardık. O halde şükretseydiniz ya!”(Vâkıa,68-70).
Baska bir ayet-i celilede de soyle buyruluyor:“Her şeyden önce insan, yediği yemeğe bir baksın! Gerçekten biz, yağmuru bol bol yağdırdık. Sonra toprağı, iyiden iyiye yardık! Böylece sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için orada taneler, üzümler, yoncalar, zeytinler, hurmalıklar, sık ağaçlı bahçeler, meyveler ve otlaklar ortaya çıkardık. (Abese,24-32).
Muhterem Muslumanlar!
Şükrün asıl manasi, bize lütfedilen bütün nimetleri yaratılış gayemize munasip olarak kullanmaktır.Yaratilis gayemiz ise Cenab-i Hakk`a kulluk ve ibadet etmektir.Geceleri sabahlara kadar ibadet eden Peygamber Efendimiz`e (s.a.s.) Hz. Aişe Validemiz, “ Ya Rasûlullah, Allah-u Teala senin gelmiş geçmiş bütün günahlarını bağışladığı halde, böyle mi yapıyorsun ? ( bu zahmete katlanıyorsun) deyince, Peygamber Efendimiz:“ Ya Aişe Şükreden bir kul olmayayım mı ?buyurmustur.
“Kulluğun başı zikir, sonu şükür” denmiştir (Elmalili Tefsiri 1, 541). Bu sebepledir ki, Allah Teâlâ, Kur’ân-ı Kerîm’in birçok yerinde şükrü emretmiş “Hatırlayın ki, Rabbiniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size (nimetimi) artıracağım...” (İbrâhim,7) buyurarak şükredenlerin nimetlerini artıracağını haber vermistir.