Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Sonbahar
Son bahar esti bugün yüreğime...
Dallarım kurudu, yapraklarım soldu ve döküldü...
Neden geldi diye soramadım...
Biliyordum; böyle bir yaz'ın ardından sonbahar elbet gelecekti...
Yaz'dı, mutluydum güya, taa ki
sonbahar gelene dek, taa ki yapraklar dökülene dek...
Bu son son baharım, bu son dallarımın kuruyuşu, ve bu son yaprak dökümüm...
Bir daha görmek istemiyorum yazları, ardından gelen son baharı, ve son nefesimi verdiğim kışları...
Yanlızlık benim eski sevgilim, çaresizlik ve umutsuzluk...
öyle kurudum ki, öyle yorgun düştüm ki...
Dallarımın altında iki sevgili vardı taa aylar önce...
Artık yok...
Onlarda dökmüşler yapraklarını...
Uğramaz oldu yanıma hiç kimse, beğenilmez oldum...
Bir zamanlar yapraklarım filizlenirken, etrafa hayranlık saçarken herkes imrenirdi bana....
şimdi yok işte....yok bu son baharda yapraklar...
Kabuklarım eskidi, içimdeki o beni ayakta tutan öz'ü kesip attılar sanki...
Bir yanlızlık abidesi gibiyim...
Bütün yanlızlıklar dallarımın altında toplanmış...
çevremde yalnız bir suskunluk, bir daha da bir yalnız
bu sonbahar hissi bende de oluyor....
güzel olmuş...elinize sağlık kardeşim...
UMUT YAPRAKLARI
Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgarlarında
Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.
Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.
Özdemir ASAF
Ah bu sonbaharlar. Okuduğum her yazı, her şiir beni farklı ummanlara götürür. ::)
Paylaşım için teşekkürler Meçhul Sevda'lı... :)