Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
çocuğunuz söz dinlemiyorsa, sebebi var
Boyu masaya bile yetismeyen küçük oglunuz dik bir pozisyonda elleri belinde size kafa tutuyor. Birakin ona söylenenleri dinlemeyi, çileden çikmaniz için ne gerekirse yapiyor.
Siz de karmakarisik duygular içinde sinirinize hakim olmaya çalisiyorsunuz. Iyi bir anne, iyi bir baba olamadim, nerede hata yaptim diye kendinizi yargiliyorsunuz. Parmak kadar çocuga, yapmasi gerekenleri neden anlatamadiginizi, neden söz geçiremediginizi sorguluyorsunuz.
Aslinda isin gerçegi su; çocugunuz kendini artik sizin kadar önemli ve kuvvetli hissediyor. Bir bakima kendini bu sekilde ispatlanmis da oluyor. Amaciysa insan yerine konmak, söz hakkina sahip olmak. Ve en önemlisi o, kendi kararlarini kendi vermek istiyor. Sadece anne ve babanin yönlendirmelerine göre yasamayi tercih etmiyor. Ufacik bir çocugun aklina nasil böyle seyler geliyor diye düsünmeyin. Onlar sadece emirler alip, baskalarinin isteklerine göre hareket etmek istemiyorlar.
Birey olarak kabul görmek istiyor
Günümüzde artik sartlar o kadar degisti ki... Çocuklar sadece cezalandirilmaktan korktuklari için degil, anne babalarini sevdikleri ve onlari hayal kirikligina ugratmak istemedikleri için laf dinlemeyi tercih ediyorlar. Azarlanan çocuk çok daha büyük tepkiler verebiliyor.
Çocuk anne babasi tarafindan sevildigini ve kendisine saygiyla yaklasildigini hissettiginde, bunun karsiligini da zaten sorunsuz veriyor. Onlari hayal kirikligina ugratmak istemiyor ve onlari onurlandirmak için elinden geleni yapiyor.
Ceza vermek ise yariyor mu?
Eger çocugunuz gerçekten laf dinlemiyorsa, mutlaka onun da kendince sebepleri vardir. Böyle durumlarda anne babanin yapabilecegi en büyük hatalardan biri- eskiden oldugu gibi- çocugu cezlandirmak. Cezalar geçici olarak ise yarasalar da sonradan baska aksakliklara ve anlasmazliklara yol açiyorlar. Hatta çocugu derinden etkileyerek sonraki davranislarina yansiyorlar. Bu nedenle anne babanin yapmasi gereken ilk sey çocugun derdini dinleyip, bu konuda ona yardim etmek.
Bazi çocuklar küçük yastan itibaren garip tepkiler veriyorlar. Aileleri ne derse desin, onlarin agizlarindan çikan kelime "niçin" veya "hayir" oluyor. Örnegin siz "Acele et okula geç kaliyorsun" diyorsunuz, o "hayir, bugün gitmeyecegim" diyor. Sebebini sordugunuzdaysa "Canim istemiyor" yanitini aliyorsunuz. Böyle durumlar sizi hemen çaresizlige itmesin! Biraz arastirin ve sebeplerini ortaya çikarmaya çalisin. Göreceksiniz ki, durum hiç de göründügü kadar basit degil. Okula gitmemek için bahane uyduran çocugun, asil probleminin ögretmeniyle veya sinif arkadaslariyla olmasi gibi...
Hirçinliginin sebeplerini arastirmalisiniz
Bazen olaylara biraz daha objektif bakmak, çocugun gerçek sorununu ortaya koyabiliyor. Kiskançlik bu gibi durumlarin öncüsü olarak görülüyor. Ikinci bir çocuk dünyaya geldiginde anne tüm ilgisini bebege yöneltiyor. Ilk basta hevesle bekledigi kardesin onu tahttan indirmesi ise farkli bir durum yaratiyor. Ve büyük çocuk yeni kardesi bir rakip gibi görüyor ve ona bu sekilde yaklasiyor. Annenin bebege olan sevgisini kiskaniyor, çünkü altini degistirmesine, oyun oynamasina ve bazen sabahlara kadar yaninda kalmasina tanik oluyor. Ilk günlerde bu olaylari sadece izlerken, zaman içinde tepki vermeye basliyor. Anneye içten içe sinirleniyor, anlamsiz ve yersiz tepkilerde bulunuyor. Örnegin esyalara, etrafina zarar veriyor. Anne bebegi sevgiyle kucaklarken, kardesinin parmagini isirarak onun aglamasini sagliyor. Baslangiçta çogu anne baba bu davranislarin asil sebebini fark etmiyor, hatta büyük çocugu yargilama yoluna basvuruyor. Dolayisiyla sorun ya giderek büyüyor veya anlasilmaz bir çikmazin içine giriyor.
Sorunun kaynagi kiskançlik olabilir
Kardesini kiskanan çocugun saldirilari bazen anne babaya yönelik oluyor. Çünkü onun gözünde eve yeni bebegi getiren sorumlu kisiler anne baba oluyor. Hatta özellikle de anne... Bu nedenle anneler hamilelik döneminde dikkatli olmali ve çocuklarini yeni gelecek kardese hazirlamalilar. Çünkü dogumdan sonra diger çocukta olumsuz davranislar görülüyorsa, bunun sebebi çogunlukla eve gelen yeni kardes oluyor. Çocuk saldirganlasabiliyor veya asiri suskun kalabiliyor.
Yardima ihtiyaci var
Bazi çocuklar hislerini hiç belli etmiyorlar. Ve aslinda içten içe küçük kardese karsi bir kiskançlik duyuyorlar. Eger büyük çocugunuz kardesinin altini degistirmek veya onu kucagina almak istiyorsa buna izin verebilirsiniz. Ama bu tür istekler onun kardesini kiskanmadigi anlamina gelmiyor. Çünkü ne de olsa yeni kardes bir bakima evin kralini tahtindan indiriyor ve annenin yogun ilgisini üstünde topluyor. Kiskançlik bir süre devam etse de zaman içinde anne babanin dogru tutumuyla alevini söndürüyor. Çocuk, kardes sahibi sahibi olmanin iyi yönlerinin farkina variyor.
Sevginizi hissettirmelisiniz...
Çocugunuzun söz dinlemedigi dönemlerde yardima ihtiyaci oldugunu hissetmeli ve onunla dayanisma içine girmelisiniz. Bunu, onu günlük ev islerine, ortak aktivitelere veya bebek bakimina dahil ederek yapabilirsiniz. Böylelikle çocugunuz kendisine bir birey olarak deger verildigini görür ve zamanla hirçinligindan vazgeçer. En önemlisiyse ona sonsuz sevgi vermeniz, sevginizi hissettirmeniz... Kolay gibi görünse de aslinda bunu basarmak son derece zor. Çünkü anne baba için kiskançligindan çildiran bir çocuktan daha dayanilmazi yoktur. Peki bu durumda anne ve baba nasil davranmali? Çocuk annenin her hareketini gözlüyor ve çileden çikmasini adeta dört gözle bekliyor. Her tepkiye daha çok çildirarak karsilik veriyor. Ve zaman zaman anne sonradan pisman olacagi tavirlar sergiliyor. Bagiriyor veya tokat atiyor. Sonunda çocuk hem istedigini elde ediyor, hem de içler acisi aglayabiliyor. Ve bunun için nasil bir sebebi var! Onun istedigi gibi hareket ederek, çok daha büyük sorunlara yol açmis oluyorsunuz. Tam aksini yaparak sogukkanli kalmaya çalisin. Ve kavganin en doruk noktasinda çocugunuzun en az bekledigi davranisi yapin. Örnegin bebegin yanina gidin, onu kucaginiza alin ve "bak agabeyin hiç de yaramaz bir çocuk degil!" deyin. Bu davranisiniz o kavgali ortama sicaklik ve sevecenlik katacaktir.
Ona sorumluluk verilmeli
Bebege mutfakta mama hazirlarken, küçük yaramazinizin kapida durdugunu ve garip garip baktigini fark edebilirsiniz. Bu gibi durumlarda ona hemen bir görev vermelisiniz. Örnegin ondan masanin üzerindeki bisküvi paketini açarak size vermesini isteyebilirsiniz. Bunu büyük bir hevesle yaptigini göreceksiniz. Hatta tezgahin yanina bir sandalye çekerek, mamayi nasil hazirladiginizi izlemesini saglayin. Böylece çocugunuz kendini dislanmis hissetmez ve size düsman olmaktan vazgeçer.