Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
sorular cevaplar..............?
Üstad
-Büyük ve önemli firmalarda, değerli şeylerin olduğu odada şu yazı vardır.... "YANGINDA İLK KURTARILACAK"...
Yangın çıktığında ilk onlar kurtarılır....
“HOBİ”leri, din-tasavvuf olan değerli dostlarım...
Yangın başlamış ve her yanınızı kuşatmış bir halde, dünyada yanmakta; ya da henüz yanmakta olduğunuzu farketmez bir halde yaşarken; yangından ilk kurtarılacak şeyin ne olduğu hakkında bir fikriniz var mı?...”
Cevaplar
-Yok üstadım...
-Bilincimiz olabilir mi? ...
-Yangının büyüklüğü ve konumuna göre kurtarılacak şeyler değişir..
-Ahadiyet, Tek’lik ilmi.
-Kendimi kurtarırım...
-Hâlâ önümüzde var olan "ZAMAN"ı değerlendirmek.
-İmanımız..
-Ömrümüzün son sâliseleri...
-Bu dünyada da görebilen bilinç..
-Böyle bir yangında en son kurtarılacak şey kendindir... Üstadım...
-Yanmakta olduğumuzu bile farkedemiyor durumda isek, neyi kurtarabileceğimizi nasıl bilebiliriz?...
-Yanmakta olduğumuzu farketmez halde isek, kurtaracak birşeyimiz olduğunun da farkında değilizdir!..
-Bilgisayarımı kurtarmak ve chat ortamında kalmak en akıllıca
-Bize BİLDİRİLDİĞİ şekilde bilincimizi, zamanı iyi kullanarak forme etmekle değerlendirebiliriz..
-Ben!...
Üstad
-Bir eliniz ateş üstünde iken, öbür elinizde de su bardağı olsa...Beyninizden gelecek komut suyu ağzına götür mü olur?..
Cevaplar
-Suyu ateşe dökmek olur...
Üstad
-Yoksa ateşteki ele, “çekil oradan” mı olur?...
Cevaplar
-Suyu ateşe dökerim; çünkü benden çok o yanmakta!...
-Hayır.. elimi ateşten çekmek olur.
-Elimi çekmek olur..
-Hayır...Suyu ateşe dökmek olur...
-Reflex olarak düşünmeden el çekilir DÜŞÜNMEDEN !...
Üstad
-Reflex dediğin olayda beynin kendi içinde bir değerlendirmesi yok mudur Dr..... ?
Cevaplar
-Suyu ateşe dökerek yanmayı durdururum...
-Elini çek olur...
-Kendini kurtarmak BENliği kurtarmak olur.... Öyle ise, yananı kurtarmak gerekir..
-Gücümün yettiği kadar ateşten kaçarım..
Soru
-Elimin ateşte ne işi var diye düşünebilir miyim acaba ???...
Üstad
-Benim bu dünyada ne işim var, derken de, saat çalışıyor, ve zamanın doluyor!...
Cevap
-O anda birimsel olarak düşünemezdim herhalde. Ben, aradan çıkardım..
Üstad
-Dişçide, dişini oyarken aradan çıkmayı denesen!...
Yangında bir noktaya kadar yanarsın ve o andan itibaren acı kaybolur, ölürsün (boyut değiştirirsin)!...
Boyut değiştirince de dünya yaşamında beraberinde olan herşeyle beraberliğin biter...
Yanma araç, boyut değiştirme sonuçtur!...
Araç çeşitli, süreç çeşitli olabilirse de sonuç herkes için kaçınılmazdır...
Gerek chatlerde ve gerekse kendi aranızdaki sohbetlerde, hangi idrâk sizde hangi açılımları meydana getirip; ertesi günden itibaren yaşamınızdaki neleri değiştiriyor?...
Yaşamınızı etkileyip, yön vermeyen sohbet DEDİ-KODU dan başka bir şey değildir!... Oysa Dinde DEDİ-KODU yasaktır!...
İki günü bir geçen bizden değildir; diyor Allah Rasûlü...
Bugün, dünden farklı hangi düşünce, gelişme ve ilerleme içindesiniz?...
Başkalarına bir şeyler vermeye çalışırken, bu arada kendinizde hergün hangi değişimleri yaşıyorsunuz?...
Dünyada yanınızda bulunan her şeyden koparak öbür boyuta geçeceğinize göre, o boyuta ne kadar hazırlanabiliyorsunuz?...
Allah`ı ne kadar tanıyorsunuz?...
Ne kadar YAKÎN sahibisiniz?...
Yapılan chat veya sohbetler, gecenin hoşça geçmesini sağladıktan sonra; ertesi sabah işte veya aşkta ne kadar dün geceyi yaşayabiliyorsunuz?..
Dönüp dolaşıp tekrar soruyorum:
Ne kadar ölümötesi yaşama dönük yaşıyorsunuz gün içinde?... Gitmeye hazır mısınız diye şu an sorsa Azrail?...
Cevaplar
-Her an hazırız , ama çok korkuyoruz..
-Ben de!...
-Hazırlığım hiç bir zaman yeterli değil!.. Yeterli olduğunda da zaten ben bu dünyada olmayacağım...
-Ne kadar çabalayıp stres yapsam da, olaylar bir mükemmellik içinde; bence, iyi veya kötü gelişiyor. Kontrol etmeyi bırakıp, rıza gösterip, dünya işlerini dua ile Allah`a havale edip, ben yangından yüksek bir percentage sahibi bilinç ile geçmeyi hedefliyorum inşâallah..
-Kendimi hiç hazır hissetmiyorum... Elimi ateşten çekmekte çok zorlanıyorum.. Ama hâlâ canım yanmasına rağmen elimi çekebilmiş değilim...
-Ben de hazırım ama Üstadım, gün içinde yaşarken ölüm ötesini düşündüğüm pek söylenemez. Ben gün içinde yaşarken kendi özelliklerimi farkediyorum ..
Üstad
-Zorunlu gidişe; hazırım desen ne yazar, hazır değilim desen ne yazar?...
Önemli olan vicdan huzuruyla “hazırım” diyebilmek; elimden geleni yaptım, başka da yapabileceğim bir şey kalmadı diyerek gitmeye hazır olmak!...
Cevap
-Gitmek istemiyoruz. Girebildiğimiz her chat bizi daha donanımlı yapıyor...
Üstad
-Demek hazır değilsiniz gitmeye!...
Cevaplar
-Hiçbir zaman da olmayacağız..
-Kendimi yokladım; biraz panik, biraz korku ve şaşkınlık gördüm kendimde... İlk kez sevgiliyle buluşma hali gibi birşey!... Sarsan bir heyecan ama yine de gidiyorsun seke seke..
-Şu anda Azrail gelse 5 sene sonra mı şimdi mi canını alayım diye sorsa şimdi derim ÜSTADIM ...
Üstad
-Ben de üç gün önce Hac’dan dönseydim, elbette öyle derdim..
Cevaplar
-Hazırlıklı olmak da nasip edildiği miktarda olur.. Gün içinde geleceğe yönelik pek plânım olmuyor, Adımlarımda hep adaletli olmaya çalışıyorum ki kul hakkı taşımayayım.
Takdiri değiştiremeyeceğimize göre; hazırız veya değiliz demek yerine, olabildiğince ölüm ötesine hazırlanmayı idrâk ederek bu dünyayı değerlendirmek gerek.
Soru
-Her an, yaptığım herşeyi "Mükemmel"yapıyor olmam gerek.. Öyleyse "başka yapabileceğim" şeyler gerçekten var mı, Üstadım ?...
Üstad
-Her an yaptığının yönünü tespit senden çıkıyor ya A....!...
Soru
-Her chat gününün ertesinde, öğrenebildiklerimi hayatımıza uygulamaya çalışıyorum, ölüm hiç aklımdan çıkmıyor ama vâdem ne kadarsa benim için, en hazır ve tekâmüllü olduğum zaman, o zamandır sanıyorum; yaptığım çalışmaları da hiç yeterli görmüyorum… Ona da razıyım… Nasibim ne ise o kadarı oluyor...
-Biz galiba her an ölüyor ve her an yeniden diriliyoruz..
Üstad
-Chatte öyle oluyor galiba... Çünkü dediğin gibi görüyorum sizleri...
Cevap
-Bir an önce yapılanların sorumlusu ben değilim.. Çünkü artık ben o ben değilim..
Üstad
-Önemli değil Ü.... , yanarken de; yanan, bu sen, olmayacaksın!...
Cevap
-Allah’la beraber olduğumuza göre burası Cennet olmalı..
Yaşasınnnnnnnnnn!
Üstad
-Allah`la beraber olan YANMAZ!...
Cevap
-Söz mü Üstadım ??
Üstad
-Yanan da müşriktir!...
Müşrik, imansızdır!...
Tuzu kuru olanın İmanı, Allah sevgisi boldur!...
İmtihan geldiğinde, görülür Hanya Konya!...
Bizler, günümüzü, tavla yerine, Allah konusuyla geçiriyoruz!!!...
Başına belâlar geldiğinde kaç kişi kalır acaba bu meydanda?...
Mahalle ahlâkıyla, "ALLAH"çılık oynamak çok zevklidir... "Allah ahlâkı" nedir, onu anlamamışlarca!....
Kim var acaba "ALLAH" için her şeyinden vazgeçebilmeyi göze alan?....
“Ben varım” diyebilecek olan; bu büyük sözünü Allah`ın dinlemekte olduğunu; ve "peki görelim öyleyse" diyebileceğini hesaba katması gerekir...Kullarında Gören ve İşiten O’dur!..
Cevap
-PARDONNNNNN Üstadım.... Pişmanım... Bir daha tekerrür etmemmm...
Üstad
-Teşekkür ederim... Ucuz kurtuldun!...
Cevap
-Biz yokuz Üstadım..
Üstad
-Sen grubunla hobine devam et!...
Cevaplar
-Kendimi, çalışmalarımdan dolayı asla yeterli bulmamakla beraber, ümidimi kesmeyerek daima daha iyisini yapmaya çalışıyorum...
-Sonucu değil ama an’ı düşünmemiz gerektiğini düşünüyorum..
Üstad
-Evet dostlar...Uzun sözün kısası...
Dilerim, "ALLAH" bize ahlâkıyla ahlâklanmış olanların sevgisini ve beraberliklerini nasip etmiş olsun ve onlara katlanmayı kolaylaştırmış olsun...
Yoksa bu demir leblebi, Cüneyd’in, benim hazmedebileceğimiz bir şey değil!...
Allah gibi düşünmenin ne olduğunu bile anlayamayan bizler, çalışmalarımızı yapıp âhirete hazırlanalım, zikrimizi aksatmayıp beyin kapasitemizi genişletelim, ötesini de ehlinde seyredelim...
Ne yaparsak yapalım ama ne olur kendimizi aldatmayalım... İyi bir 5 defa büyüten boy aynası edinip kendimizi orada dikkatlice inceleyelim...
Gerçeklerle yüzyüze getirse de, sukûtu hayâl hiç hoş olmuyor!...
Kendini günde kaç dakika hakikatında yaşayabiliyorsun ve bu bakış açısını günlük yaşamın içinde ne kadar devam ettirebiliyorsunuz?...
Peki bu defalık da bu kadar… Herkese iyi geceler!…
* * *