Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Yaşayarak Öğrenmek!
Yaşayarak Öğrenmek!
Bir gün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkânına girmiş. Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş. Bakkal da Napolyonu müsait bir yere saklayıp, biraz sonra gelen düşmanları da :
'Az evvel biri koşarak şu tarafa kaçtı.'
diye savuşturmuş. Nihayet biraz sonra Napolyon'un muhafızları yetişmişler. Bakkal ömründe bir daha karşilaşamayacağı Napolyon'a sormuş:
'Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?'
Napolyon birden öfkelenmis.
'Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga geçercesine konuşabiliyorsun?'
diye bağırmış. Hemen askerlerine, Adamcağızı kurşuna dizmelerini emretmiş. Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşisına dizilmişler. Mermiler namlulara sürülmüş, artık 'ateş' emri verilecek... Adamcağız içinden:
'Ah, ne yaptın sen? Şimdi ölüp gideceksin'
diye düşünürken,arkadan bir çift el uzanmış, gözündeki bağı açmış.Karşisında Napolyon varmış. Tek cümleyle cevaplamış Napolyon:
'İşte böyle bir duygu!'
Yaşayarak ögrenmek, bedeli en yüksek ögrenme biçimidir...
AğLasın mı, GüLsün mü :D
Ama Hakikaten öyLe..Yaşamadan ikna oLmuyoruz , iLLa ki yaşayacağız ;D MeseLa;Anne-ßaßamız vakti zamanında çok şey için öğütte ßuLunurLar.Çoğu KuLak ardı oLur.Yaşayana kadar kLasik nasihat geLir.Ne diyeLim ßir musißet,ßin nasihattan hayırLı imiş :D
TeşekkürLer KardeLen54
AğLasın mı, GüLsün mü :D
Ama Hakikaten öyLe..Yaşamadan ikna oLmuyoruz , iLLa ki yaşayacağız ;D MeseLa;Anne-ßaßamız vakti zamanında çok şey için öğütte ßuLunurLar.Çoğu KuLak ardı oLur.Yaşayana kadar kLasik nasihat geLir.Ne diyeLim ßir musißet,ßin nasihattan hayırLı imiş :D
TeşekkürLer KardeLen54
Çok güzel bir örnekti Efsun :)
Evet bir musibet bin nasihatten iyidir derler ve de öyledirde.
Konuya olan ilginiz için ben teşekkür ederim Efsun ve Hakyolcusu ;)
evet bende efsun kardeşe katılıyorum...
AğLasın mı, GüLsün mü :D
Ama Hakikaten öyLe..Yaşamadan ikna oLmuyoruz , iLLa ki yaşayacağız ;D MeseLa;Anne-ßaßamız vakti zamanında çok şey için öğütte ßuLunurLar.Çoğu KuLak ardı oLur.Yaşayana kadar kLasik nasihat geLir.Ne diyeLim ßir musißet,ßin nasihattan hayırLı imiş :D
TeşekkürLer KardeLen54
insan topragı bile kazaraktan içine tohum atıyo...
hayat sadece yaşanarak ögrenilebiliyo....
tşkkrlr...
Umarım bizler yaşanılan olaylardan ders çıkaranlardan oluruz.
Çünkü o zaman daha az acı çekeriz...
İlginize teşekkürler ;)
kesinlikle yaşanılarak ögrenilenlerin bedelleri biraz agır oluyor,aslında buna bir nevi tecrübesizlikde diye biliriz diye düşünüyorum.hayt tecrübesi ,hani bir büyüügne danış yada bir bilene danış derler ,çok gezen mi bilir yoksa çok okuyan mı gibi .
paylaşım için teşekkürler
vesselam
İnsan yaşadıklarının sonucunda tecrübe sahibi olur.
Ama biraz akıllıca davranabiliriz değil mi? Dediğiniz gibi büyüklerimizden, gördüklerimizden ibret alarak :)
Konuya ilginiz için teşekkürler.
Measselam...
Sorduğu soruya çok güzel cevap almış. :)
İbsen'nin bir sözü vardı; Tecrübe bir gözlüktür, onların sayesinde ikinci defa daha iyi görürüz.
Çoğu zaman hayat bize acı tecrübeler tattırsa da onunda lezzeti ayrı oluyor.Ancak o zaman hamlaşıyoruz.Yaşamı öğreten de belki acılardır, acılar karşısında çoğu zaman belki düşen yapraklar misali dalımızdan düşüveriyoruz.Ama herşey bize tecrübe olarak kalmıyor mu?İşte o zaman hayatımızdan ibret alıp hayatı daha iyi anlamıyor muyuz ::)
Mevlâm yaşadıklarımızdan ders almayı nasip eylesin.
Güzel bir kıssaydı, teşekkürler Kardelen...
Güzel görüş bildirisi için de ben teşekkür ederim Firdevs kardeşim ;)
Ayrıca ilginize teşekkürler Ayfer kardeşim.
yazılanları okuyunca mevlana nın şu sözü aklıma geldi..
Gençlerin aynada göremediklerini, yaşlılar bir tuğla parçasında görebilirler.
eline emeğine sağlık kardeşim..
Aslında Prof kardeşimiz meseleyi özetlemiş..Yaşamak ve hayatta sağlam bir duruş sergilemek dengede olmamıza bağlı..Çoğu zaman düşe kalka yol alıyoruz belki ama her seferinde kalkmak için gayret sarfediyoruz acıyan yanlarımıza rağmen...Deneyimlerimiz nisbetinde tecrübelerimizde artıyor...Hergün yeni şeyler öğreniyor hayata dair farkındalıklarımız artıyor ve olgunlaşıyoruz..Ve bir de bakıyoruz ki yakındığımız acılar ve hüzünler ayrılmaz bir parçamız oluvermiş...Ve bizi eksiltmeden yeni değerler katmış bizlere...Bazen bir mısra,bazen bir bakışta,kimi zaman da derin bir sükutta selama durmuş...
Sağolasın Kardelen kardeşim ellerine sağlık,Allah razı olsun...
Ne güzel değerlendirmelerde bulundunuz öyle. İyi ki de paylaşmışım bu konuyu. Güzel görüşlerinizden mahrum kalacaktık :)
Sizler sağolun, var olun sn. Prof ve Ahuzar kardeşlerim. Konuya olan yakın ilginize teşekkür ederim ;)