Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Ben mi, Biz mi?

Bir arkadaşım dünyanın en başarılı iş adamlarını anlatıyordu. Anlattığı kişiler Müslüman değildi, fakat onları başarıya götüren sıfatlar birer Müslüman sıfatıydı. Yani onlar inanmış ve İslamiyet’e tabi olmamışlardı, fakat uyguladıkları prensipler 1400 sene önce Kur’an’ın beşeriyete gösterdiği prensiplerdi.

Dünyada başarıya imza atmış isimlerin en önemli özelliği, çalıştıkları ekip ile ortak bir akıl oluşturabilmeleridir. Buna, netice için başkasının aklından istifade etmek de denebilir.

Başarılı insanlar yapılan işi ve faaliyeti kendi akıl urganlarıyla düğümlemek gibi bir hataya düşmüyorlar, yürüdükleri halkanın bir bireyi olmayı kabul ederek, o halkayı tamamen kazanıp sonuca ilerliyorlar. “Bazen çaycımdan aldığım bir fikir, 5000 $ maaş verdiğim danışmanımdan daha faydalı olabiliyor” diyen iş adamı da bu hakikati ifade ediyor.

İlim adamları, beynimizin yüzde ikisini kullandığımızı söylüyorlar, deha insanlarda bu oranın 5 veya 6’ya kadar çıktığı biliniyor. Bir işyeri sahibinin deha seviyesinde olduğunu düşünelim. 50 personeliyle çalışan bu patron, şirketini yüzde 6’lık bir zekâyla yönetmek yerine, personeliyle ortak hareket ederek, 50x2 =100 kapasite ile yönetmesi, çok daha akıllıca bir yönetimdir. Bir belgeselde cumhuriyetçi karıncaları izlemiştim, sel afetinden kurtulmak için milyarlarca karınca birbirlerine tutunarak yürüyen bir ada oluşturup kilometrelerce yol gidiyorlar.

İş, bir karaya tutunmaya gelince kara tarafındaki karıncalar, bütün arkadaşları ininceye kadar bekliyor, sırtlarından geçen son karınca da inince, kendileri de karaya çıkıyorlar. Akılları hayran eden bu manzaradan beşerin alacağı çok dersler var. Beraberlikte öyle bir sır vardır ki Yüce Yaratıcı her vesileyle kullarını omuz omuza getirmek ister.

Yalnız kılınan namaz ile cemaat halinde kılınan namaz arasında yirmi yedi kat fazilet ve sevap farkı olması, cuma günleri müminlerin omuz omuza getirilmesi, bayram günleri ilk işimizin yine namazda omuz omuza gelmek olması, beraberliğin İnd-i İlahi’de ne kadar makbul olduğunu gösteriyor. Allah (c.c.) Kur’an-ı Kerim’de “Onların aralarındaki işleri istişare iledir”’ ve “İşlerinde onlarla istişare et” buyuruyor. Bizi yaratan, bizi bizden çok bilen, bizi bizden çok seven, bizim ihtiyaçlarımızı bizden çok daha iyi düşünen Rabbimiz, bize istişare etmemizi tavsiye ediyor.

Bu tavsiyeyi dinlememek geçmişte ve bu zamanda o kadar ihtilafa ve büyük hasarete neden olmuş ki; bu hâl karşısında daralmamak ve ağlamamak mümkün değil. Gençlerimizin peşinden koştuğu ve kişisel gelişim kitaplarında sitayişle anlatılan başarıya imza atmış ünlülerin, kendileri farkında olmasalar da Kur’an’ın sonsuz usul derslerinden sadece bir ikisine istinat ettikleri az bir dikkatle kolayca fark edilebilir.

Kur’an’ın canlı tefsiri Peygamberimiz (s.a.v.) istişare hakikatini bihakkın yaşamıştır. Vahiy gelmeyen durumlarda ashabıyla istişare etmiş, kendi kanaatine muhalif görüşleri saygı ile karşılayarak, doğru olan fikre tabi olmuştur. Eğer bir akla güvenilecek olsaydı, bu şüphesiz Resulullah’ın (s.a.v.) aklı olurdu, fakat O istişareyi esas kabul etmiştir.

Artık güneş altında mum aramayalım, el ele verip hasretle beklediğimiz nurlu günlere yürüyelim. İslamî hasletler olan, ittifak ve muhabbet gücüyle birbirimizin fikirlerine kıymet vererek sonsuz ufuklara kucak açalım. Hiçbirimiz hepimiz kadar akıllı değiliz!

Hasan Yılmaz

Kişisel Gelişim