Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Sobele Kendini!

Hani bazen aklın-yüreğin yelken açar ya senden?..

Sende değilsen, O'nda hiç yoksundur ya hani?..

Farketmezsin ya hani çoğu kez, tâa uzaklara kaçtıklarını..

Ordasındır ama yoksundur. Varsındır ama yoksunsundur.

İşte o an sobele kendini!

Geri çağır uzaklardan seni.. Seni sana döndür.

Yoktan var edenin adıyla;

Lâilaheillâ ente subhânek innî kuntu minezzâlimîn

Geri çağır kendini!



Namazdasın şimdi de..

Vahy sağanağında söyleşmektesin O'nunla, O'ndasın..

Birden!..

Âniden bir sapma!..

Bak aklın-yüreğin kaçıverdi senden!

Ve düşüş..

......

......

......

Huzurdan.

-Ne yapayım..
-Ne söyleyeyim..
-Ne giyeyim..
-Ne olacak?..
-Ne..
-Ne..
-Ne..

Ne sendesin ne O'nda, başkalardasın..Başkalarlasın!..

Gurbetlerdesin..


İşte o an sobele kendini!

-Allâhuekber de geri çağır seni!

-Allâhuekber! Bak Seninleyim..

-Allâhuekber! Bak Sendeyim!

Çünkü namazdan sana kalan "O'nda olduğun" kadardır..

-Allâhuekber!

-Allâhuekber!

-Allâhuekber!

-Sendeyim, Seninleyim, Senliyim..

- Ben bendeyim şükür, Sana bendeyim

Şiir