Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Hayıflanmayınız, hüznü kalbinizde kabartmayınız…
Siz
Münevver
Bir insansınız
Sabrı ve kanaati
Yakından tanıyan cansınız
Nice çile ve cefalara
Göğüs germiş sadakatsiniz,
Ecre koşan hicransınız
Biliyorum hissiyatınız kabarmış,
Hasret yine kalbinizde
Hüzün kapılarını aralamış,
Serzenişiniz çok yakından geliyor, anlaşılansınız
Fakat
Onca sevgiliyi
Ve candan ilerinin
Yüreğimizden çıkmayan
Her vakit ağlatan özlemi ve firkati
Nefsimizden öte gördüğümüz,
Uğruna feda olmak için
Niyaz ettiğimiz hakikati
Tefekkür ettikçe ve bir parçamızın
İrfan ve umut için bir diyara gitmesi
Niçin böyle hüzünlendirir
Evet,
Bilerek
Sureti irade dersiniz
Vasıf ve sıfat olarak sualler içinde
Ayet ve hadislerden kal edersiniz
İtminan haliniz için
Ne kadar zarif ve naiflik içinde
Hizmet etmeye amadesiniz
Niçin huzur ve sürur içinde değilsiniz,
Gam ve kedere geçit verirsiniz,
Ziyadesiyle hissiyatınızı zedelemeyiniz derim
Siz ki
Edebi ve
Dini çalışmalarınızda
Kalbi hassasiyeti rikkat ölçüsünde
Vurgulayan nefessiniz
Cehti ve azmi kulluk noktasında
Ve ihsan farkıyla
Hasredilmesini öğütlersiniz
Bunca iletişim aracı
Teknolojik imkânlar varken
Ve sanki her vakit
Yanınızdaymış gibi görüşürken,
Niçin gam eder ve hasreti zikredersiniz
Mustafa CİLASUN