Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Edepten arî olup, gülü kopartan aşkı nasıl anlar…
Günler bir
Bir açan çiçeklerin nefesiydi,
Umutlar, kalbin toprağında yeşerecekti,
Hedef
Yaşamak için şart olacak cabaydı,
İnsan için azimetin rüknü mutlak olacaktı…
Sadece
Nazarla akmak, anlamdan kalmaktır,
Hareket için bilgi şartı tecrübede olacaktır,
Hevesler
Dirliği kültür iklimine sorulacaktır,
Adabı muaşeret insan kimliğinde şart olandır…
Aşk, ölümün
Sayfalarında yanmanın kıvamıdır,
Çilenin baharında ulvileşen hasadın harmanıdır,
Akıl, insan için
Hesabın salkımlarında anılandır,
İcmal için şart olan nefsin nizamında kalmaktır…
Nameler içine
Gizlenen buselerin hazzı başkadır,
Baharlar yalnız aşkların umutla kucaklaşmasıdır,
Coşku kan için
Aranan vuslattır, Hak anılmalıdır,
Ömür içinde silinmeyenler kayıtlara saklanmalıdır…
Gönül taliplisine
Bakar, naz mevsiminde koklanır,
Kiraz iklimine, kan dirliğinde aşk sayıklanacaktır,
Merak heveslerin
Şartlarında vuzuha koşacaktır,
Kemali yet nitelik için insan kimliğine şart olandır…
Nisa kimliğinin
Adresinden azade nefesleniyorsa,
Adamlık hassasiyetinden anlamadan konuşuyorsa,
Zahirin celbettiği
Nefeslerde soluyarak uyuyorsa,
Mana fakirliğinde hicranın yamaçlarında ağlıyorsa…
Dikkat edilirse
Rekabet kadın kimliğinin açmazıdır,
Kendi hemcinsleriyle muvazene için darboğazdadır,
Fıtri olarak
Kaynana, gelin, elti, görümce ağıtlarıdır,
Analık sıfatını anlamakta zorlanan hazin naçarlığıdır…
Anlamak için
Toprağı, başağı, yağan her damladan ahı,
Yakarış içinde bilinçsiz nefesin manasızlığında olmayı,
Yozluğun
Monotonluğunda umutla solumadan bağırmayı,
Edepten arî olarak, çiçeği kurutarak aşkı anlamamayı…
Mustafa CİLASUN