Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Bir varmış...bir yokmuş...
Zordur bu zamanda, kadim dost bulmak
Kaf dağı ardında, tadı dostluğun...
Bulana ne mutlu; hakkı mest olmak
"Bir varmış, bir yokmuş" adı dostluğun...
Önce yaka silkmiş riyâkâr yüzden
Sonra kâhır etmiş, içi boş sözden
Bakmış ki olmuyor, kaybolmuş gözden
Görünen gölgesi, cıdı dostluğun...
Şimdi erişilmez; bir serap, yıldız
Her dost dendiğinde, içim eder cız
Bugünküler halsiz, çelimsiz, cılız
Kalmamış hiç "eti, budu" dostluğun...
Sahte dostluklara açarak kanal
Yeni dünya kurduk, adı da sanal
Ben diyim bir kâbus, siz deyin masal
Edilmiyor artık, yâdı dostluğun...
Gül koklatamadık gönül diline
Hata hepimizin, böyle biline
Değmez oldu eller dostun eline
İçimi yakıyor, odu dostluğun...
Açık oynadım hep dostluk kartını
Bulamadım heyhât, dostun mertini
Çok emin olsam da, dönmem sırtımı
İhanetten kopar, ödü dostluğun...
Dostluğu yaşamış babamla dedem
Şimdikiler yalan, almıyor midem
Çok modern, ileri, çağ imiş bu dem
Payımıza kalan bedi dostluğun...
Düşmüşüz içine kötü bir ağın
Kölesi olmuşuz bir küflü çağın
Gömelim bağrına kara toprağın
Örtelim üstünü, hadi, dostluğun...
Mecit AKTÜRK