Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Yol Tükendi... Ben Tükendim...
Çaresizlik ne bilmezdim; gülümserdi yüzüm benim
Sanırdım ki, böyle gider; sarpa sarmaz düzüm benim.
Gün, güneşten yüz çevirmiş, ay, gecenin kıskacında
Hüzün artık son deminde, dertli çalar sazım benim.
Mevsim diyor; hazan vakti, yaklaşmış son ezan vakti
Kim bahçeme diken ekti? Güze dönmüş yazım benim.
Engel çıktı, hep direndim; yol tükendi, ben tükendim
Gedik dolu gönül bendim; tutmaz oldu dizim benim.
Sabırtasım dolmuş çile, sitem sultan olmuş dile
Dinlemiyor, beni bile; dile geçmez sözüm benim.
Huzur çıkmış öz yurdundan, gönül biçare derdinden
Uçan gençliğin ardından, bakakaldı gözüm benim.
Ecel gelmiş usul usul, eyvâh dolu bu son fasıl
Onmaz yaram var velhasıl; yoktur tadım, tuzum benim.
Bülbülüm, feryâd ederim, âh çeker, yanar, tüterim
Birgün, ansızın giderim, hiç bulunmaz izim benim.
Mecit AKTÜRK