Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Aşk, ruhun melali, kalbin firkatidir!
Daldım yine
hazanın ince sızısıyla bedelleşmeye,
sualler elverdikçe
İçim acıyor,
yüreğim burkuluyor, aşikar olan
o sessizliğin busesiyle
Hayrola dedim
bu kez kendi kendime, yinemi
hicran söylesene niye
Haklıydı
ıssız koylar hülyalar, sabırla bekleyen
acıtan umutlar yine
Açılmalıydım
açık denizlere her ne kadar
yüzmeyi bilen can isemde
Kederlenmek
bu hali edebime, bahtın nizamı
söyle kimin tanziminde
Ey afakım,
zihnimi mütemadiyen kurcalayan
sancılar, bu asilik niye
İnsan
en mütekamil bir sanatın
icra sahnesindedir
efkarlanmak kime
Ne dinlediğim ney,
ne mızrap vurdukça ahenkleşen
uhteler, besteler
Şairin
ruhundan sadır olan kelimeler ve aşka
ram olmuştur o heceler
Gönül
sevdanın şadından, aşkın titreten
tınısından muhabbet bekler
Ah uryanlaşan
nefesler, hiç vazgeçilmeyecek
addedilen, acı taraneler
Aşk, halin mecrasında
demlenen ve vaktini bekleyen
azameti hudadır
Azim ve gayret
niyet ile sevdalıdır, nazarlar
ne gamdır ne bühtandır
İnsan ancak
nefesinin sahibine kul oldukça,
en kalbi olan kurbanlıktır
Özün sözüne
delalet etmeyince, nefesin ayyaş
olacak aşkı dilemedikçe
Ey sahibim,
kifayetsiz secdelerimde zikrettiğim
en kutsal hakikatim
Gönül kapımı aç,
kalbimi inşirahınla donat
kul olmak bir aşkı sanat
Neyim varsa
bu nefsim her ne kadar bir tarumarlığı
halime yaşatsa da
Ne olur
muhtaç olan kalbimi, senin sevgin
ve aşkından uzaklaştırma
Mustafa CİLASUN