Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

İÇİMİZDEKİ DÜŞMAN

At üstünde yolda giden bir adam, çeşme başında uyuyan birisinin ağzına yılan girdiğini gördü. atlı, uyuyan adama bir kaç değnek vurarak uyandırdı. Ağacın altında çürümüş elmalar vardı. Atlı uyandırdığı adama ; "Bu elmaları ye!" diye emretti. Adam dayak korkusundan o kadar çok elma yedi ki,ağzından geri gelmeye başladı. Kederli adam konuşmaya başladı:

"Ey yolcu! Niçin hiç bir sebep yok iken bana çürük elmaları yedirerek zulmettin? Sana raslamam ne büyük bir talihsizliktir. Bir suç ve günah işlemeden, bir dinsize bile bu eziyet yapılmaz."

Adamın böyle beddua etmesine aldırmayan atlı, onu arkasından kovalayarak ovada koşturmaya başladı. O kimse bir müddet ağlaya ağlaya koştu. Nihayet midesi bulandı ve içerdekilerin hepsini çıkardı. Bu arada , o yılanda dışarı çıktı. Adam yılanı görünce, çok korktu ve durumu anladı. çektiği sıkıntıları unuttu. Atlıya karşı mahçup olup dedi ki:
"Ey yolcu! Meğer sen, melek gibi bir insan imişsin. Bana Allahü tealanınbir rahmetisin. Ben ölecekken hayatımı kurtardın. sen, beni bir anne gibi korurken, ben de senden aslandan kaçar gibi kaçıyordum. Ne mutlu senin yüzünü görebilene, her zaman senin muhitinde bulunabilene. Senin için bu kıymetli canım feda olsun! Ben ise, sana sert konuştum, küstahça dağrandım. Ey efendi! Ey şahların şahı! Sana söylediğim kötü sözler hep bilgisizliğim sebebiyledir. Durumu biraz bilseydim, kötü sözlerden sakınırdım. Ey güzel huylu kimse! Luzumsuz, delice konuşmalarımdan dolayı özür dilerim, beni affet!..."

Atlı da şöyle cevap verdi:
"Eğer sana yılanın karnına girdiğini bildirseydim, zehirden önce seni korku öldürürdü."
(Mesnevi'den)
Bu konuda Peygamben efendimiz buyurdu ki:
"İçinizde gizli olan düşmanı anlatsam, yiğitlerin ödü patlar, akıllıların aklı mahfolurdu. Ne gönlünüzde dua edep yalvarmaya, ne oruç tutmaya ve nede namaz kılmaya kuvvet bulamazdınız."

Menkıbeler