Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim

Kul hakkı çetindir

Kul hakkı çetindir



Ebu Bekr-i ebheri, gönül dostu bir veli.

Nasihati, herkese olurdu faideli.



Bir günkü sohbetinde, buyurdu: (Ey cemaat!

Gaflete gelmeyin ki, çabuk biter bu hayat.



İnsanların haline bakıp üzülüyorum.

(Ya Rabbi, bu insanlar nasıl yanar?) diyorum.



Çok dehşetli günler var hepimizin önünde.

Rezil rüsvay olmak var yarın hesap gününde.



Bu çetin geçitlerden kurtulmadıkça insan,

Neşelenebilir mi dünyada kısa bir an?



Önce bir ölüm var ki, o anda kalkar şuur.

Kelime-i tevhidi söylemek çok zor olur.



Bir araya gelse de dünyadaki acılar,

Can acısı yanında, yine de hiç kalırlar.



Sonra kabir hayatı başlar ki mezarında,

Karanlık, dar bir yerdir, kimse olmaz yanında.



Sonra, korkunç şekilde gelerek Münker-Nekir,

Suale çekerler ki: (Rabbin kim, dinin nedir?)



Günahı nisbetinde, mezarı sıkar onu.

Böcekler ve akrepler kemirir vücudunu.



Kâfirlerin mezarı, Cehennemden bir çukur,

Müslümanınki ise, Cennetten bahçe olur.



Sonra mahşer azabı, gayet zordur ve çetin.

İnsanlar, nice bin yıl beklerler hesab için.



Sonra, mizan önünde, başlar öne eğilir.

Beklenir ki, hakkında nasıl hüküm verilir?



Sıratta, altı şeyden sual olunur ki hem,

Altında, alev alev yanmaktadır Cehennem.



İman, namaz, hac, zekat, gusül ve kul hakları,

Sorulur bu sualler herkese ayrı ayrı.



Hele kul haklarında, olur ki öyle dehşet,

Peygamberlere bile, gelir korku ve haşyet.



Bir gıybet, bir iftira, gönül yıkma, su-i zan,

Yüzünden, Cehenneme atılır nice insan.



Bu günahlar, girer ki kul hakkının içine,

Atılır böyleleri, Cehennem ateşine.



Cehennemde vardır ki, ateşten çetin azap,

Bu, Rabbin etmesidir onlara öfke, gazap.



Mesela hocam bana öfkelense mazallah,

Yüzbin defa ölümden acıdır bana vallah.



Gerçi bir talebeye, bu korku, bir nimettir.

Eğer korku olmazsa, o zaman felakettir.



Öyle korkmalıdır ki, talebe hocasından,

Aynen korkması gibi, kedinin bir arslandan.



Cehennemden korkmamak, iki sebep iledir.

Ya çok ümitli olmak, veyahut ta gaflettir.



(Nasılsa Hak teâlâ af eder bizleri de.)

İşte bu düşüncedir, asıl sebep ümide.



Ama biz dinlemezsek Rabbimizi dünyada,

Cehennemden kurtulmak, çok zor olur orada.)

Menkıbeler