Bölümler | Kategoriler | Konular | Üye Girişi | İletişim
Hazan ve Hüzün
HAZAN VE HÜZÜN
Veda eder ağaçlar yapraklarına bu mevsim.
Sevdalar inadına daha koyulur.
Ve doğanın hırkası sarıdır artık.
Renklerin armonisi yaşanır ardı sıra.
Yeşil kırmızıya, kırmızı sarıya bırakır yerini gün be gün.
Hazin bir yitişin ilk çağrısı mıdır sonbahar yoksa,
Yeniden oluşum kozası mı?
Ölü toprağı serpilmiş şehirlerin
Yalnızlığında uyanılır gecelerin sabahına.
Kelebek bakışlarında hayal edilir okyanuslar...
Bir bir yüzüne kapanmıştır kapılar kalabalığın.
Kordon Boyundaki bank dost arar dertleşecek.
Deniz üstü sohbetler özlenir olmuştur.
Çilingir sofrasının kahkahaları yankılanır balıkçı iskelesinde.
Ağaçlar yavaşça bırakır yaprağını yere,
Asi çiçekler bekleşir toprağın eşiğinde.
Sayfa arasındaki gül yaprağıncadır hülyalar.
Maviye, yeşile mersiyeler yazılır çatlamış dudaklarca.
Ellerinde topaçları yaz çocukları,
Kaçışır her biri bir köşeye.
Camdaki buğuya çizilince sıkıntıların resmi,
Son sıcağı da çekilince bedenden
Yazın, Eylül kuşlarına yüklendiyse menevişler
Artık hazana akmaktadır zaman.
Güneş, Kaf Dağının ardındadır umarsız.
Ve bir seyyahın zulasında bir dahaki dönüşe götürülür umutlar.
Beklemekse eğer yazgımız,
Hazanın sonunda elbet bahar olacak.
Arif Âgâh
Ah hüzün, gönlümün davetsiz misafiri!… Yüreğimin kapılarını sıkı sıkıya kilitlesem de sonbaharın kanatlarına tutunup bacadan girersin gönül malikâneme. Ne kadar değiştirsem de güzergâhımı, bütün kavşaklarda sana giden yol düşer payıma. Vuslat şiirlerinin üstüne kâbus gibi çökersin. Ama hakkını yemek de istemem, zira ilhamımı beslersin tıka basa.
Emeğinize sağlık...
Oy oy. Emeklerinize sağlık. Paylaşımlar çok güzel.
O yüzden yaratılmış her şeyi sevmek gerek Yaradan’dan ötürü. O yüzden şefkatle kucaklayabilmek gerek kainattaki tüm zerrecikleri ve tüm yürekleri. Zengin borcunu ödemeli fakire ki, hak etsin iki cihan servetini . Zahmet vermeli biraz rahmete kavuşmak için. Merhamet etmeli kainata, merhamete mahzar olmak için..
Yaşayabilmek gerek her şeye rağmen, yaşata bilmek için . Hüznü de yaşamak gerek, mutluluğun kıymetini daha iyi bilebilmek için Var olmak gerek her şeye rağmen, var kılmak için. Barışık olmak gerek, en başta küskünlüğe mani olmak için.
Bir okuma molasıdır belki satır arası yaşanılan bir hüzün. Kıymetini bilmek lazım, iyinin, hüznün ve güzün..
Teşekkur ederim gercekten duygusal bir paylaşımdı..
bende teşekkür ederim kardeşlerim.sizinde gözlerinize sağlık ::)